Adab Nalika Wancik Sareupna

NUTUP JANDELA JEUNG PANTO SARTA WADAH DAHAREUN NALIKA WANCIK SAREUPNA

Mun geus wancik sareupna, panto jeung jandela imah tutup-tutup, sarta mun mah rek sare, pareuman seuneu jeung lampu-lampu anu tina cempor (kacuali lampu anu tina listrik), jeung tutupan wadah-wadah.

Dalilna hadits anu diriwayatkeun ku Jabir ra, Nabi Muhammad SAW pernah ngadawuh: "Nalika peuting turun (wancik sareupna), deukeut-deukeutkeun barudak ka maraneh, lantaran eta teh waktuna setan keur guntayangan. Mun mah geus aya sajamna, kakara meunang dileupaskeun deui eta barudak teh. Jeung tutup panto-panto imah maraneh bari disebut Asma Allah. Pareuman (mun rek sare) lampu-lampu maraneh bari nyebut Asma Allah. Tutup inuman (Jeung dahareun) maraneh bari nyebut Asma Allah. Tutupan oge wadah-wadah maraneh bari nyebut Asma Allah, sanajan ngan ukur dituruban ku neundeun barang di luhureunnana".

Alesan kudu nutup panto jeung jandela-jandela imah, alatan Nabi SAW ngadawuh anu diriwayatkeun ku Jabir ra: "Tutupan panto-panto aranjeun jeung sebut Asma Allah. Saestuna setan moal rek muka panto anu keur nutup".
(HR.Muslim)

Ngadawuh Ibnu Daqiq Al-'Ied: "Parentah nutup panto samemeh sare ngandung kahadean duniawi jeung ukhrowi, nyaeta ngajaga diri jeung harta ti jalma-jalma anu rek migawe jahat. Utamana mah ti syetan".

Jeung alesan kudu mareuman seuneu jeung lampu-lampu teh alatan Nabi SAW ngadawuh: "Saestuna sasatoan leutik (kayaning beurit) bisa jadi metot sumbu lampu sahingga bisa ngabinasakeun pangeusi imah".

Saur Ibnu Umar ra, yen Nabi SAW ngadawuh: "Maraneh ulah ninggalkeun seuneu anu keur hurung nalika maraneh sare".

Malah dina Kitab Ash-Shohihaini Abi Musa ra nyarioskeun, hiji imah di Madinah pernah aya nu kaduruk dina waktu peuting. Nalika kajadian eta, Nabi SAW ngadawuh: "Saestuna eta seuneu teh musuh anjeun. Mangka mun mah maraneh sare, pareuman (seuneu) ti maraneh".

Imam Al-Qurthubi ngadawuh: "Mun hiji jalma sare sosoranganan nalika seuneu masih hurung di jero imahna, mangka pareuman heula samemeh sare. Pon kitu oge mun di jero imah aya jalma leuwih ti saurang, mangka jalma anu terakhir anu maremannana. Mangka, sing saha anu ngaremehkeun kana perkara ieu, nyata-nyata manehna geus ingkar kana sunnah".

Jeung tina sabahagianana deuih nu jadi alesan kudu nutupan wadah-wadah, kulantaran Nabi SAW miwarangan, anu
unggelna: unggelna: "Tutupan wadah-wadah, jeung talian (atawa cocokan ku kai atawa gabus) eta liang-liang ceret aranjeun, alatan saestuna tina waktu nu sataun, sok aya hiji peuting anu sok turun dina eta peuting hiji panyakit, jeung moal aya anu diliwatan ku eta panyakit tina pirang-pirang wadah anu henteu ditutup liang ceret anu henteu ditalian, kacuali bakal keuna ku eta panyakit".

***

Adab Heuay

NAHAN HEUAY TINA CALANGAP KU DAMPAL LEUNGEUN SARTA ULAH NEPI KA NYORA "HEUAH"

Tina antarana adab heuay, nyaeta ngajaga jeung nahan heuayna tina ngupayakeun henteu bijil sora: "heuaaah", sarta nutupan bahamna ku dampal atawa tonggong leungeuna ngarah sabisa-bisa teu muka bahamna.

Dini Kitab Shohìhul Jàmi', Nabi SAW dadawuh: "Ari bersin eta ti Allah, jeung ari heuay eta ti syetan. Mun mah di antara aranjeun heuay, maka tutupan bahamna ku leungeunna. Jeung mun manehna nyora (dina heuayna) "heuaaah", mangka syetan seuri dina jeroeun beuteungna. Saestuna Allah mikaresep kana bersin jeung mikangewa kana heuay".
(HR.Tirmidzi-Hakim).

Diriwayatkun ku Abu Sa'id ra: "Mun mah salah saurang ti maraneh heuay dina sholat, mangka manehna kudu ngupayakeun nahan heuayna sabisa-bisa, alatan syetan bisa laluasa asup (kana jero bahamna)".
(HR.Muslim)

Dina hadits anu panjang, Muadz bin Jabal ngariwayatkeun hiji hadits ti Ibnu Abbas, di mana Nabi SAW dialog jeung iblis, anu di antarana eta obrolan iblis teh nyangkut kana masalah heuay. Ceuk iblis: "Kaula niup irungna (jalma anu keur sholat) sahingga manehna heuay dina sholatna. Mun manehna henteu nutup bahamna nalika keur heuay, mangka syetan bakal asup kana jero awakna, sahingga (manehna) jadi tambah-tambah sarakah jeung kagegeloan kana dunya, jeung manehna mingkin nurut ka kaula".

***

Wudhu Samemeh Sare

WUDHU SAMEMEH SARE BISA NGAHALANGAN KANA GANGGUAN SYETAN

Diriwayatkeun ti Al-Bara' bin Azib ra, Nabi SAW ngadawuh: "Iraha bae maneh rek sare, wudhu heula sakumaha maneh rek sholat".
(HR.Bukhori)

Imam Nawawi ra ngomentaran kana ieu hadits, yen penting wudhu heula samemeh sare, lantaran mun mah salah saurang geus boga wudhu, mangka wudhuna eta teh geus nyukupan kana sucina dina sarena, sahingga moal aya kahariwangan deui kana datangna Malakal Maut nalika keur sare. Oge eta wudhu bisa ngahalangan kana gangguan syetan (jin) jeung nyingkahkeun Parasaan Sieun sarta kareuwas nalika keur sare.

Dina hiji riwayat ti Umar bin Khoththob ra, Sayyidina Umar tumaros ka Nabi SAW perihal kenging-henteuna sare dina kaayaan junub. Mangka diwaler ku Nabi SAW: "Kenging (sare dina kaayaan keur junub), mun mah maraneh boga wudhu, kakara maraneh meunang sare dina kaayaan junub".
(HR.Bukhori)

Dina Kitab Hiwar Al-Jinni Al-Muslim, Isa Daud nerangkeun, yen saestuna syetan atawa jin laluasa pisan pikeun ngaganggu jalma anu keur kaayaan:

1. Hatena henteu keur dzikir ka Allah.

2. Henteu ngucapkeun ta'udz dina prak migawe hiji pagawean.

3. Henteu boga wudhu.

4. Henteu ngumbah najis nu aya dina badanna jeung bajuna.

5. Henteu istinja nalika kiih.

6. Dina kaayaan keur junub atawa sare dina kaayaan junub.

7. Ngarasa keueung mun liwat dina hiji tempat anu sepi.

Ibnu Abbas ngariwayatkeun: "Aya 3 perkara anu moal didatangan ku malaikat, nyaeta:

1. Jalma anu junub.

2. Jalma anu mabok (alatan inum-inuman
anu ngamabokkeun).

3. Jalma anu make minyak za'faron, alatan minyak za'faron ngarupakeun seuseungitan anu biasa dipake ku awewe".

Hadits riwayat Bukhori: "Nabi SAW mun ngamaksud kulem, padahal salirana nuju junub, mangka anjeuna ngumbah larangannana teras abdas sakumaha bade netepan".

Hadits Riwayat Baihaqi: "Nabi SAW mun nuju junub lajeng ngamaksud kulem, anjeuna abdas heula atanapi tayammum".

***

Adab Mersihan Tempat Sare Samemeh Sare

SAMEMEH SARE KEBUTAN TEMPAT SARE ANU REK DISAREAN

Samemeh prung ngagoler, samemehna bersihan heula tempat sare kucara ngebut-ngebutkeun sarung atawa simut atawa nyere anu geus disayagikeun atawa ku alat naon bae anu sakirana bisa ngabersihkeun kana luhureun spre atawa samak 3 kali bari disebut Asma Allah.

Nabi SAW ngadawuh: "Mun salah saurang ti maraneh rek sare, mangka dina tempat sarena eta bersihan heula, lantaran manehna henteu nyaho naon nu aya dina luhureunnana....(dina riwayat nu lain disebutkeun)...tilu kali".
(Muttafaq 'alaih ti Abu Hurairoh).

Din hadits nu sanesna Nabi SAW ngadawuh: "Mangka cokot sarung terus bersihkeun tempat sarena ku eta sarung bari nyebut Asma Allah, lantaran henteu aya anu apal aya naon ditukangeun kasurna".
(HR.Muslim).

Malah tina sagolongan aya nu boga faham, yen keur jalma anu turun tina tempat sarena terus balik deui kana tempat sarena, mangka dianjurkeun ngebut-ngebutkeun deui tempat sarena.

***

Adab Ngoreksi Diri Samemeh Sare

NGITUNG-NGITUNG KASALAHAN SAMEMEH SARE

Muhasabah heula, nyaeta ngitung-ngitung kalakuan nu geus dipigawe kucara diinget-inget ti hudang sare nepi ka rek sare deui. Dina adegan thorekat mah
disebutna Wukufuz Zamani, nyaeta mun mah aya kaingetkeun pagawean anu ngajurus kana ma'siyat, mangka terus disusul ku tobatan, kucara ngucapkeun Istighfar. Sabalikna, mun mah aya kaingetkeun pagawean nu ngajurus kana to'at, mangka terus disusul ku Syukuran, kucara ngucapkeun Hamdalah.

Dalilna dawuhan Allah SWT dina Al-Qur'an:

اقْرَأْ كَتَابَكَ كَفَى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا

"iqro kitàbaka kafà binafsikal yauma 'alaika hasìba (Baca kitab anjeun, cukup nu aya dina diri anjeun,
dina ieu poe diri anjeun ku anjeun sorangan dihisab)".
(Al-Isro 14)

Oge dawuhan Sayyidina Umar ra:
"hasìbu angfusakum qobla ang tuhasìbù (Hisab diri anjeun sorangan samemeh anjeun dihisab)".

***

Adab Babacaan Samemeh Sare

NGUSAP AWAK SAMEMEH SARE SARENGSENA NGADU'A ATAWA MACA SURAT MU'AWADZATAIN

Diriwayatkeun ti Aisyah: Tiap kali Rosululloh SAW rek leleson (sare peuting), Nabi SAW namprakkeun dua panangannana teras ditiupna sarengsena maca surah Al-Ikhlas, Al-Falaq sareng An-Nas terus diusapkeun kana sakujur badanna, dikawitan tina mastakana, wajah sareng bagian payun tina badanna. Nabi SAW ngalaksanakeunnana tilu kali.

***

Adab Posisi Dina Sare

NYANGIGIR KA KATUHU NALIKA NGAGOLER DINA SARE

Nalika ngagoler rek sare, awak nyangigir ka katuhu bari pipi nu katuhu nindihan dampal leungeun nu katuhu kalawan ngaoskeun du'a:

َ
بسْمَك اللَّهْم اَّحِّيا َّوبسْمَك اْمَّوْْت

bismika allòhhumma ahyà wa bismika amùtu

"Kalawan Asma Salira Gusti. Ya Allah, jisim abdi hirup, sarta kalawan Asma Salira Gusti abdi hirup"
(HR.Bukhori).

Teras ngaoskeun "Yà Lathìf" nepi ka reupna, atawa ngaoskeun wirid-wirid nu sanesna sakersana. Mun mah saba'dana eta posisi awak nyangigir ka kenca henteu janten ingkar tina sunnah, alatan diawalan nyangigir ka katuhu.

Ngadawuh Nabi SAW anu diriwayatkeun ti Al-Barro' bin Azib ra: "Mun maneh rek sare, wudhu heula seperti wudhu rek sholat, terus ngagoler bari nyangigir ka katuhu".

Imam Ibnul Qoyyim ngadawuh: "Nabi SAW mun bobo kalawan nyangigir ka katuhu sarta anjeunna nunda panangannana nu katuhu handapeun pipina nu katuhu".

Imam Ibnu Jauzi cacarios: "Sare seperti ieu (nyangigir ka katuhu), ceuk pakar kadokteran mah ngarupakeun posisi sare nu pangalus-alusna keur badan".

Imam Al-Barkhowi nerangkeun dina Kitab Ath-Thoriqol Muhammadiyyah, Bab Tuduh Kana Taqwa: "Henteu dipikaresep sare nangkarak bari teu aya alesan nu jelas".

Imam Al-Khadimi dina komentarna nambahkeun: "Sare nangkarak ngarupakeun sarena para Rosul sareng jalmi-jalmi anu keur nafakuran ciciptaan langit jeung bumi (bari sarena di luareun lalangit imah).

Sare bari nyangigir ka katuhu ngarupakeun sarena para ulama jeung jalma-jalma anu ta'at dina ibadah.

Sare bari nyangigir ka kenca ngarupakeun sarena jalma-jalma anu tukang dahar.

Anapon sare bari nangkuban ngarupakeun sarena syetan jeung jalma-jalma anu kafir".
(dicutat tina kitab Al-Bariqol Mahmudiyyah Fi Syarhut Thoriqol Muhammadiyyah 4:177).

Salian ti posisi sare nyangigir ka katuhu dilarang ku Rosululloh SAW, sakumaha ngariwayatkeun Abu Dzar ra: Nabi SAW pernah ngalangkung ka caket kaula, anu waktos harita kaula nuju ngagoler bari nangkuban, mangka Nabi SAW ngahudangkeun kaula ku sampeanna, bari sasauran: "Heh Junaidab (landihan kangge Abu Dzar), saestuna ngagoler seperti ieu ngarupakeun cara ngagolerna para penghuni naraka".
(HR.Ibnu Majah).

Saur Syaroful Haqul 'Azhim, ngagoler bari nangkuban ngarupakeun wujud sarena syetan.

Ngadawuh Nabi SAW:
"Saestuna (sare bari nangkuban) eta teh posisi sare anu dimurkaan ku Allah Azza Wa jalla".
(HR.Abu Dawud).

Anapon ngaoskeun wirid Ya Lathif dugi ka reupna ditukil ti Syekh Ahmad Shohibul Wafa Tajul Arifin ra salaku mursyid Thoriqoh Qodiriyah Naqsyabandiyah anu diwengku dina Kitab Miftahush Shudur sareng Kitab Uqùdul Jumàn.

Diwenangkeun malik nyangigir ka kenca atawa nangkarak, asal dimimitian ngagolerna nyangigir ka katuhu bari ngadu'a nalika geus malik:

لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ الوَاحِدُ القَهَّارُ، رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ وَمَا بَيْنَ هُمَا العَزِيْزُ الغَفَّار

"là ilàhha illallòhal wàhidal qohhàru robbus samàwàti wal ardlo wa mà baina hhumàl 'azìzul ghofàro".

Anu hartosna: "La Ilaha Illalloh, anu Maha Esa tur Maha Gagah, Pangeran anu ngawasa langit jeung bumi sarta naon anu aya di antarana".
(HR.Muslim)

***

Adab Make Simbut

TEU MEUNANG SARE SASIMBUT ANGING SALAKI JEUNG PAMAJIKAN SARTA TEU MEUNANG BARI BULIGIR

Nabi SAW ngalarang sare sasimut jeung jalma anu lian kacuali salaki atawa pamajikannana.

Dawuhan Nabi SAW: "Teu meunang lalaki nempo orat lalaki lainna, jeung teu meunang oge awewe nempo orat awewe lainna. Jeung teu meunang lalaki ngahiji sasimut jeung lalaki sejen, oge teu meunang awewe sasimut jeung awewe sejenna".
(HR.Abu Said Al-Khudri).

Diriwayatkeun ku Ummu Salamah rah (salah saurang garwa Rosululloh SAW):

"Nalika kaula ngahiji sareng Nabi SAW sasimut, ngadadak kaula haid, mangka kaula kaluar tina simut ngaganti baju ku baju keur haid, mangka ditaros kt Nabi SAW: "Naha anjeun teh haid?".
Diwaler ku kaula: "Leres!".
Nabi SAW ngageroan ka kaula supaya balik deui kana simut".
(HR.Bukhori-Muslim).

Salajengna Ummu Salamah ngadawuh: "Jeung kaula mandi janabat bareng Nabi SAW sawadah cai".
(HR.Bukhari-Muslim).

Dina salah sahiji hadits disebutkeun: "Henteu dimeunangkeun sare ngan wungkul make simut bari teu make baju nanaon deui".
(HR.Muslim).

***

Adab Nalika Ngimpi Atawa Manggih Kareuwas Dina Waktu Keur Sare

AOSKEUN TA'AWUDZ BARI NYIDUH KA KENCA 3X SARTA NGAROBAH POSISI NGAGOLER KALAWAN HENTEU NYARITAKEUN NGIMPI GORENG KA BATUR

Mun mah nalika sare ngimpi atawa manggih kareuwas, mangka aya sababaraha adab nu kudu dipigawe, nyaeta:

Mun ngimpi goreng anu nimbulkeun kareuwas jeung kasieun, mangka:

1) Aoskeun Ta'awudz.

2) Ngaoskeun du'a panyalindungan ka Alloh ku du'a naon bae, anu di antarana du'a ieu:

اَعُوْذَ بِكَلٍِمَاتِ اللّٰهِ التَامَّةِ مِنْ غَضَبِهِ وَشَرَّ عِبَادِهِ، وَمِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِيْنِ وَاَنْ يَحْضُرُنِ - رواه اَبُوْ داود.ِ

"a'ùdzu bikalimatillàhhil tammàti min ghodlobahhu wa 'aqòbahu wa syarri 'ibàdihhi wa man hhumazàtisy syayàthìni wa ay yahdlurùna".

Hartosna: "Kaula nyalindung kalawan kalimat Alloh anu sampurna tina murkana jeung kajahatannana hamba-hambaNa, jeung tina godaan syetan jeung supaya maranehna henteu datang kahareupeun kaula".
(HR.Abu Dawud)

3) Geuwat nyiduh ka kenca 3x sanajan ngan wungkul isyarah.

Ti Abdulloh bin Abu Qotadah sayaktosna Nabi SAW ngadawuh: "Ngimpi nu alus ti Alloh, sedengkeun ngimpi nu goreng ti syetan, mangka mun salah saurang di antara maraneh ngimpi goreng, geuwat nyiduh kaarah kenca sarta suhunkeun panyalindungan ka Allah tina kagorengannana. Saestuna eta perkara moal ngamodorotkeun ka manehna".

4) Robah posisi ngagolerna, nu penting henteu nangkuban.

Disebutkeun dina hadits anu diriwayatkeun ku Imam Muslim, upamana mun manggih ngimpi nu goreng, mangka rubah posisi sarena tina samemehna atawa hudang terus sholat mun daek.

5) Ulah nyaritakeun ngimpina ka batur, sanajan ngimpina teh alus atawa goreng, kacuali ka Guru atawa ka jalma anu bisa dipercaya nyepeng rusiah.

***

Adab Hudang Sare

TAWAJUH, NGADU'A, NGOSOK BEUNGEUT JEUNG PANON, NGOSOK HUNTU, NGUMBAH LEUNGEUN, NGABERSIHAN IRUNG, WUDHU JEUNG NGALAKSANAKEUN SHOLAT SUNNAT SABA'DANA HUDANG SARE

Disunnahkeun hudang sare ngalaksanakeun adab-adaban sakumaha disebutkeun di dieu:

1) Diuk sakeudeung sakadar tawajuh dina hate dzikir ka Allah

2) Maca du'a:

الحَمْدُ للهِ الَّذِيْ أَحْيَانَا بَعْدَ مَا أَمَاتَنَا وَإِلَيْهِ النُّشُور

"alhamdulillàhil ladzì ahyànà ba'da mà amà tanà wa ilahhin nusyùr".

Hartosna: "Sagala puji kagungan Alloh anu parantos ngahirupkeun abdi saba'dana dimaotkeun. Jeung ka Anjeuna urang dibalikkeun".
(HR.Bukhori-Abu Dawud).

3) Ngosok-ngosok wajah jeung panon ku dua panangan pikeun ngaleungitkeun pangaruh tina sarena (dijelaskeun dina Syama'il Tirmidzi).

Hadits:
"Mangka gugah Rosululloh SAW tina kulemna terus calik bari ngusap wajah ku panangannana".
(HR.Muslim).

4) Ngosok huntu (disebutkeun dina Musnad Ahmad jeung Sunan Abu Dawud).

Hadits:
"Mun Rosululloh SAW hudang peuting, anjeuna mersihan waosna ku cara sisiwak".
(HR.Bukhori)

5) Ngumbah dua
panangan.

Ngadawuh Nabi SAW: "Mun salah saurang di antara maraneh hudang sare, poma ulah ngasupkeun leungeunna kana jero tempat cai samemeh manehna ngumbah leungeunna 3x".
(HR.Bukhori).

6) Nyeuseup cai (istinsyaq) kana liang irung sarta dikaluarkeun deui (istintsar).

Ngadawuh Nabi SAW: "Mun salah saurang di antara maraneh hudang sare, mangka nyingsrek cai 3x lantaran saestuna syetan meuting dina liang irungna".
(HR.Bukhari).

7) Wudhu.

8) Ngalaksanakeun sholat-sholat sunnat.

***

Waktu-Waktu Anu Meunang Jeung Henteu Meunang Dipake Sare

WAKTU ANU HENTEU MEUNANG DIPAKE SARE

Disunnahkeun henteu sare nalika:

1) Samemeh asup waktu shubuh jeung saba'dana ti eta.

"Rasulullah SAW nalika rengse ngalaksanakeun sholat Shubuh, anjeuna salawasna calik dina tempat sholatna dugi ka terbit panon poe".
(HR.Muslim)

2) Antara ashar jeung maghrib.

Diriwayatkeun ku Ibnu Lahi'ah ti Aqil:
"Sing saha anu sare saba'dana ashar terus manehna leungit akalna, mangka ulah nyalahkeun kacuali ka dirina sorangan".

Nurutkeun sabahagian golongan hadits ieu dlo'if, jadi maranehna ngameunangkeun sare dina waktu ashar.
3) Antara maghrib jeung isya.

Nurutkeun Abu Barzah ra, Rosululloh SAW mikangewa kana sare samemeh isya jeung ngobrol sarengsena ti eta".

Ibnu Hajar nyarios: "Nabi SAW mikangewa kana sare samemeh isya lantaran bisa ngalalekeun kana sholat isya sahingga kaluar tina waktuna. Anapon ngobrol sarengsena isya anu henteu aya manfa'atna bisa ngaakibatkeun tunduh sarta kasarean nalika asup kana waktu shubuh sahingga teu ngalaksanakeun sholat peuting jeung sholat shubuh".

4) Aya perkara-perkara anu manfa'at keur kapentingan agama jeung nagara.

Ngobrol dina hal-hal anu mangfaat diwenangkeun sakumaha Nabi SAW pernah ngobrol jeung Abu bakar nepi ka tengah peuting alatan urusan anu nyangkut ka kaum muslimin.

Teu meunang melek (begadang) kacuali
keur ngobrol nyanghareupan tamu, ngaos kitab tina pirang-pirang elmu, pangaosan jeung naon-naon kagiatan nu keur ngahirup-hirup agama.

Dalilna hadits nu di luhur nyaeta Nabi SAW
kungsi ngobrol jeung Abu Bakar nepi ka tengah peuting dina urusan anu nyangkut jeung kaum muslimin.

5) Dina tungtung peuting.

Riwayat Siti Aisyah ra: Rosululloh saw gugah dina tungtung peuting, lajeng anjeuna ngalaksanakeun sholat.
(Muttafaq 'alaih).

***

WAKTU ANU MEUNANG DIPAKE SARE

Disunnahkeun sare nalika:

1) Samemeh tengah peuting.

Riwayat Siti Aisyah ra: Rosululloh SAW sare di awal peuting.
(Muttafaq 'alaih).

Ibnu Abbas ra mitutur: "Hiji waktu kaula pernah meuting di bumina bibi kaula Maimunah ngarah bisa nempo kumaha sholatna Rosululloh SAW, anjeuna ngobrol sakedap sareng garwana, terus kulem".

2) Samemeh tengah poe.

Ngadawuh Ibnu Katsir ra: "Qoylulah nyaeta
istirahat tengah poe, sanajan henteu sare".

Sahl bin Sa'ad ra ngadawuh: "Kami henteu qoylulah jeung dahar beurang kacuali sarengsena sholat juma'ah".

Ngadawuh Nabi SAW: "Prak maraneh qoylulah. Saestuna syetan henteu qoylulah".

Ibnu Hajar ngadawuh: "Qoylulah kaasup kabiasaan para sahabat unggal poena".

***

Sare Anu Sehat

SARE ANU HADE NURUTKEUN SAINS JEUN KASEHATAN

Sakabeh makhluk hirup merlukeun istirahat jeung sare sarengsena migawe aktivitas/kagiatan, pikeun ngomean deui sel-sel hirup anu ruksak nalika keur nyaring, jeung miceun limbah atawa hawa-hawa anu kotor anu kasedot nalika keur nyaring.

Orok jeung budak leutik merlukeun sare anu leuwih loba batan jalma dewasa.

Jalma anu geus kolot, merlukeun istirahat anu leuwih loba batan sarena.

Jalma anu loba digawe make otakna/pikirana, eta leuwih merlukeun sare anu leuwih loba batan jalma anu loba digawe make tanagana.

Jalma anu keur gering, merlukeun sare anu
leuwih loba batan anu sehat.

Nurutkeun ukuran medis, sarena jalma anu sehat sarta anu loba make pikiranana merlukeun sare salila 7 jam-an, anu hartina pikeun jalma sehat anu henteu loba make otakna, merlukeun istirahat jeung sare anu ideal antara 4 jam-an.

Kurang sare jeung sare anu henteu make aturan oge posisi sare anu kurang hade, bisa nyebabkeun gangguan kana syaraf jeung kana jiwa. Kulantaran kitu pikeun ngahontal kana kasehatan, waktu keur sare jeung waktu keur nyaring kudu diatur sahade-hadena.

***

WAKTU ANU IDEAL DIPAKE SARE

Waktu istirahat jeung sare anu ideal aya dua, nyaeta:

1. Samemeh tengah peuting antara jam 11 peuting nepika jam 2 shubuh (23.00-02.00).

2. Samemeh tengah poe antara jam 11 isuk-isuk samemeh dzuhur nepika jam 12 beurang (11.00-12.00), atawa ti akhir waktu dhuha nepika asup waktu dzuhur.

***

WAKTU ANU IDEAL DIPAKE NYARING

Waktu anu ideal dipake nyaring, nyaeta:

1. Antara jam 2 shubuh nepi ka samemeh jam 11 isuk-isuk (02.00-11.00), atawa ti waktu samemeh tahajud nepika akhir waktu dhuha.

2. Antara jam 12 beurang nepi ka jam 11 peuting (11.00-23.00), atawa ti waktu dzuhur nepika jam 11 peuting.

***

LOBA SARE LOBA MUDHOROT

Loba sare malah teu sehat, kusabab badan malah bisa nyeuseup deui kokotor atawa hawa-hawa kotor anu geus kapiceun, sahingga nimbulkeun awak lalungse jeung laleuleus.

***

POSISI SARE ANU SEHAT

Posisi sare anu teu sehat, nyaeta:

1. Nangkarak.
2. Nangkuban.
3. Nyangigir ka kenca.


SARE NANGKARAK

Posisi sare nangkarak, eta kurang alus keur kasehatan, alatan tulang tonggong bisa kateken, anu biasa ngaakibatkeun gangguan dina miceun jeung kahampangan.


SARE NANGKUBAN

Posisi sare nangkuban bisa nyebabkeun gangguan dina pernafasan.


SARE NYANGIGIR KA KENCA

Sare bari nyangigir ka kenca bisa ngaganggu kana sistim jantung jeung peredaran getih kana otak, anu bisa ngaakibatkeun datang ngimpi anu pikakeueungeun jeung sararedih (Night Mares), malah bisa sare leumpang (Somnabulisme).


SARE NYANGIGIR KA KATUHU

Sare nu ideal (hade) nurutkeun sains jeung elmu kasehatan nyaeta sare kalawan posisi badan nyangigir ka katuhu sarta sirah ka kaler jeung suku ka kidul, ngarah ku posisi sare seperti kieu, awak bisa narima gelombang arus magnetik ti kutub utara ka kutub selatan anu katarima ku sistem syaraf nu aya dina badan.


KUDU NIAT, NGADU'A, BABACAAN JEUNG MIKIR 1 PERKARA ANU HADE SAMEMEH SARE

Dina samemeh sare, kudu ngayakeun niat, ngadu'a, babacaan jeung mikir kana 1 perkara anu hade, supaya eta perkara sacara "latent" ngendap dina alam bawah sadar, sahingga eta niat, du'a, babacaan jeung pikiran anu hade tadi sacara henteu sadar bisa mangaruhan kana kinerja pikiran jeung tindakan nalika keur sare jeung saenggesna
hudang sare, sarta bakal bisa ngaarahkeun kana aktivitas atawa kagiatan anu hade.

Sabalikna, suasanaa jeung pikiran anu goreng anu kabawa sare bisa nimbulkeun pangaruh anu goreng kana pikiran jeung tindakan keur sare jeung sahudangna sare, sarta kusababna eta, bisa ngaarahkeun
kana aktivitas jeung kagiatan anu teu hade.

***

NGATASI HESE SARE

Hese sare bisa diatasi kucara:

1. Niat sare.

2. Ngabersihkeun badan, pakean, simbut (sarung) jeung tempat sare tina kokotor atawa perkara-perkara anu ngaganggu kana sare.

3. Mandi cai haneut atawa nginum cai anu haneut.

4. Bari ngagoler hate, pikiran jeung letah diarahkeun kana dzikir.

***

Sumber Kajian

SUMBER KAJIAN ADAB DINA SARE

1. Shohih Muslim.

2. Ash-Shohihain - Abu Musa.

3. Kitab Shohihul Jami'.

4. Shohih Bukhori.

5. Al-Hiwar Al-Jinni Al-Muslin - Isa Daud.

6. Bayanu Tasdiq - Sihabudin Suhrowardi.

7. Ath-Thoriqol Muhammadiyah - Imam Al-Barkhowi.

8. Miftahush Shudur - Syekh Ahmad Shohibul Wafa Tajul Arifin.

9. The Review Of Religions Dr. Shah Nawaz Khan, 1993.
-

Syukuran

WAJIBNA SYUKURAN

Syukuran ka Allah ngarupakeun hal anu wajib hukumna nalika aya ti salah saurang jalma kenging nikmat atawa pendak jeung kabungah atawa disalametkeun ku Alloh tina musibah.

Anapon dina ngungkapkeun rasa syukur eta bisa ku rupa-rupa cara, anu di antarana parantos dicontoan ku Rosululloh saw sareng ku para Ahli Baitna, nyaeta kucara sholat, sujud, maca ayat-ayat Al-Quran, sarta ngadu'a ka Alloh Ta'ala.

Allah 'Azza Wa Jalla ngadawuh:

لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيد

la-ing syakar tum la-a zìdan nakum wa la-ing kafar tum inna 'adzà bì lasyadìd

"Mun maraneh nembongkeun rasa syukur, tumarima kana sagala pamere ti Kami bari teu petot maraneh tumarimana kalawan karumasaan, mangka wajib Kami nambahan kana eta nikmat. Sabalikna, upama maraneh ngamomorekeun kana eta nikmat, mangka Kami bakal nyiksa ka maraneh ku kapeurih anu kacida bangetna".
(QS.Ibrohim:7)

Abi Bakroh ra ngadawuh: "Manakala Nabi saw pendak jeung kabungah, anjeuna tunduk sujud salaku tanda rasa syukur anjeuna ka Allah".
(HR.Imam anu 5 kacuali Nasa'i)

Nurutkeun Imam Syaukani, anu dimaksud nikmat (nu kudu disyukuran ku sholat atawa sujud syukur) teh nyaeta nikmat anu anyar anu acan kungsi kaalaman samemehna, alatan anu ngarana nikmat Allah eta henteu pernah eureun dilungsurkeun ku Allah ka sakabeh makhluk dina sakabeh waktuna, sahingga Nabi saw henteu ngalakukeum sujud syukur kacuali tina nikmat anu anyar datang, anu teu acan kaalaman ku anjeuna samemehna, supaya umur henteu beak ngan wungkul ngalaksanakeun sujud syukur.
-

Syukuran Tina Sudut Pandang Thoriqot

PANDANGAN MURSYID TQN SURYALAYA DINA MASALAH SYUKURAN

Syekh Ahmad Shohibul Wafa Tajul Arifin (Abah Anom), salaku Mursyid Thoriqot Qodiriyah Naqsyabandiyah Suryalaya, parantos maparin amanat dina ping 15 Agustus 1970 M/12
Jumadil Akhir 1390 khususna kangge murid-muridna, anu eta amanat di antarana tiasa
disimpulkeun, yen dina ngabuktikeun rasa syukur ka Allah,
mangka kudu:

1. Ngadu'a ka Alloh supaya Alloh henteu ngaluarkeun urang tina jama'ah syukur, sarta ditetepkeun ku Allah iman jeung islam, sarta disalametkeun dunya jeung akherat.

2. Tiap-tiap kajadian anu tumiba kasalira urang, eta kudu dipieling (mun tiasa mah diperingati tiap tauna), ngarah teu kasebut jalma anu poho kana purwadaksi.

3) Sagala paparin Alloh anu alit anu ageung, eta sadaya anugrah Alloh anu heunteu meunang dipopohokeun, sarta wajib disyukuran, ngarah teu jadi mamala, sakumaha dawuhan Allah dina Al-Quran Surat Ibrohim ayat 7 di luhur.

4. Sagala kabungah eta datangna tina hasil tumarima kana paparin. Sabalikna sagala kasusah eta teh datang tina teu tumarimana kana naon anu geus dipaparinkeun ku Alloh Ta'ala.

5. Pikeun para mubaligh TQN Suryalaya:

1) Dina tempat pangaosan, ajak jamaah dina suasana mieling kana nikmat ti Allah Ta'ala ku cara syukuran.

2) Bimbing jama'ah dina tiap-tiap riungan sina enya-enya ngarasakeun tumarima ka Allah tina sagala anugrah.

3) Buktikeun rasa syukur teh ku sujud syukur dibarengan ku bacaan jeung du'a atawa kungaoskeun surat-surat Al-Quran.

4) Dina ngabuktikeun rasa syukur, dina acara manaqiban jeung khotaman, boh dina waktu samemehna atawa saba'dana, kedah
ngalaksanakeun:

⑴ Sujud Syukur.

⑵ Ngadu'a ka Allah kucara:
① Nyuhunkeun ulah dikaluarkeun tina jama'ah syukur.
② Nyuhunkeun ditetepkeun dina kaislaman jeung kaimanan ka Alloh Ta'ala.
③ Nyuhunkeun disalametkeun dunya jeung akherat.

⑶ Ngaoskeun surat-surat Al-Quran atawa kucara tawasulan.
-

Sholat Syukur

PERTINGKAHNA SHOLAT SYUKUR

Pikeun ngungkapkeun rasa syukur ka Allah eta di antarana kucara sholat, nyaeta anu disebut Sholat Syukur atawa Sholat Syukrun Ni'mat.

Dina TQN Suryalaya, amalan sholat syukur didawamkeun unggal dinten tiap ba'da maghrib sarengsena dzikir, khotaman, sholat ba'da maghrib, awwabin, taubat, birrul walidaini, sareng hifdzil iman.

Dina Kitab Mafatihul Jinan, sholat syukur ieu dilakukeun 2 roka'at, anu niatna ngauningakeun rasa syukur ka Allah Ta'ala.

Tata Carana:

Aosanana ba'da fatihah dina roka'at kahiji ngaoskeun surat Al-ikhlas, jeung dina roka'at kadua ba'da fatihah ngaoskeun surat Al-Kafirun.

Ruku' jeung sujud dina rakaat kahiji ba'da ngaos tasbih maca:

اَلْحَمْدُ للهِ شُكْرًا شُكْرًا وَحَمْدًا حَمْدًا

alhamdulillàhhi syukron-syukron wa hamdan-hamdan

"Sadaya puji eta kagungan Alloh, nuhun-nuhun, sae-sae".

Ruku' jeung sujud dina rokaat kadua saba'dana ngaos tasbeh eta maca:

اَلْحَمْدُ للهِ الَّذِي اسْـتَجَابَ دُعَآئِي وَاَعْطَانِي مَسْأَلَتِي

alhamdulillàhil ladzì istajàba du'ä-ì wa a'thònì mas-alatì

"Sadaya puji eta kagungan Alloh anu parantos ngaijabah du'a abdi sarta maparin naon anu dipikahoyong ku abdi".
-

Sujud Syukur

PERTINGKAHNA SUJUD SYUKUR

Sujud syukur hukumna sunnah dilakukeun di luar sholat sarengsena ngalaksanakeun ibadah, atawa nalika panggih jeung kabungah, atawa nalika leupas tina kabingung jeung kasusah.

RUKUN SUJUD SYUKUR

Nurutkeun sagolongan ulama seperti Ibnu Taimiyah sareng Imam Syaukani dina Nilul Author 3/129 jeung Al-Bahru Az-Zakhor 1/128, henteu aya syareatna dina sujud syukur aya takbir, tasyahud jeung salam.

Nurutkeun Ibnu Taimaiyah, mun mah aya takbir, tasyahud jeung salam dina sujud syukur, eta mah sakadar ijtihad eta ulama anu diqiaskeun kana sholat.

Nurutkeun seuseueurna ulama, rukun dina sujud syukur eta aya 4 perkara, nyaeta:

1. Niat.

2. Takbirotul ikhrom, kucara ngucapkeun "allòhhu akbar".

3. Sujud sakali.

4. Salam sarengsena sujud, kucara ngucapkeun "assalàmu 'alaikum wa rohmatullòh".


SYARAT SYAH SUJUD SYUKUR

Anapon syarat syahna sujud syukur, eta aya 4 perkara:

1) Suci tina 2 hadats, tegesna gaduh wudlu sarta henteu dina kaayan junub.

2) Suci tina najis, tegesna suci badana, baju jeung tempatna.

3) Nutup aurot.

4) Nyanghareup kiblat.

BACAAN SUJUD SYUKUR

Nurutkeun Imam Syaukani, dina nalika keur sujud syukur, henteu aya disyareatkeun bacaan anu khusus, iwalti ngungkapkeun rasa syukur ka Allah tina nikmat anu katampi.

Dina Kitab Mafatihul Jinan, dina nalika keur sujud ngaoskeun du'a:

سُبْحَانَكَ اَللَّهُمَّ اَنْت
َ رَبِّي حَقَّا حَقَّا، سَجَدْتُ لَكَ يَارَبِّ تَعَبُّدًا وَرِقًّا. اَللَّهُمَّ اِنَّ عَمَلِي ضَعِيْفٌ فَضَاعِفْ لِي.
اَللَّهُمَّ قِنِي عَذَابَكَ يَوْمَ
تُبْعَثُ عِبَادُكَ وَتُبْ عَلَيَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيْمُ.

subhànaka allòhhumma angta robbì haqqon haqqò, sajadtu laka yà robbi ta'abudaw wa riqò, allòhhumma inna 'amalì dlò'ìfum fadlò'ifu lì, allòhhumma qinì 'adzàbaka
wa tub 'alayya yawma tub'atsu 'ibàdika wa tub 'alayya innaka angtat tawwàbur rohìm

Hartosna: "Maha Suci Salira Gusti, ya Alloh. Salira Gusti sabenerna anu jadi Pangeran. Abdi Gusti seja sumujud ka Salira Gusti, Nun Gusti Pangeran abdi salaku pangabdian sareng penghambaan. Ya Alloh, saestuna amal abdi eta lemah, kumargi kitu tikelkeun ganjaranana kangge abdi Gusti. Ya Alloh, salametkeun jisim abdi tina siksa Gusti dina dintenan hamba-hamba Salira Gusti dibangkitkeun, mugi tampi tobat abdi. Saestuna Salira Gusti Anu Maha Nampi kana tobat tur ta Maha Welas".

Atawa ngaos:

شُكْرًا شُكْرًا

syukron-syukron (100x)

Atawa tina sagolonganana deui ulama dina sujud syukurna sok ngaoskeun:

subhànallòhhu wal hamdulillàhhi wa là ilàhha illallòhhu wallòhhu akbar

"Maha Suci Allah sareng Maha Terpuji Allah henteu aya Pangeran anging Allah Allah Anu Agung".
-

Lembar Amanat Syekh Mursyid

Dina Kaping 15 Agustus 1970 M/12 Jumadil Akhir 1390 H

Nisfu Sya'ban

PERMASALAHAN AMALAN NISFU SYA'BAN

Nabi SAW ngadawuh: "Bulan Sya'ban teh bulan anu sok dipopohokeun ku jalma, alatan cicingna di antara bulan Rojab jeung bulan Romdon. Bulan Sya'ban nyaeta bulan diangkatna amal-amal ku Pangeran. Kaula ngarep-ngarep nalika diangkat amal-amal kaula, kaula keur dina kaayaan puasa".
(HR.Nasa'i ti Usamah).

Usamah bin Zaid naros ka Rosululloh SAW: "Ya Rosululloh, jisim abdi teu ningal salira nyeueurkeun puasa di hiji bulan, anging di bulan Sya'ban?". Ngawaler Nabi SAW: "Eta bulan sok dipopohokeun ku jalma, antara rojab jeung romdon, nyaeta bulan di mana diangkatna amal-amalan ka Pangeran Sakabeh Alam, mangka kaula ngarep-ngarep amal kaula diangkat nalika kaula keur dina kaayaan puasa".
(HR.Ahmad, Abu Dawud, Nasa'i jeung Ibnu Huzaimah)

Ti Aisyah rah: "Hiji peuting kaula kaleungitan Rosululloh SAW. Terus kaula kaluar, kasampak anjeuna keur di Baqi. Anjeuna ngadawuh: "Naha anjeun curiga yen Allah jeung Rosul-Na rek aniaya ka anjeun?". Kaula ngajawab: "Jisi abdi nyangki salira ngadongkapan garwa-garwa salira anu sanes". Terus anjeuna ngadawuh: "Saestuna Allah Azza Wa Jalla lungsur ka langit dunya dina peutingan nisfu sya'ban, jeung Anjeuna rek mere pangampura leuwih loba batan bulu domba anjing".
(HR.Tirmidzi 743. Nurutkeun sunan Tirmidzi No.119 hadits ieu dlo'if).

Diriwayatkeun ku Aisyah, Nabi SAW hiji peuting sholat, terus anjeuna sujud, lami pisan, sahingga kaula nyangki Rosululloh parantos pupus. Alatan curiga, kaula ngusikkeun curuk anjeuna, jeung nyatana masih keneh usik. Rengse tina eta sholat, Rosululloh ngadawuh: "Heh Aisyah, anjeun henteu meunang bagean?". Terus kaula ngawaler: "Henteu ya Rosululloh, jisim abdi mung mikir anu henteu-henteu, nyangki salira pupus lantaran salira sujud kacida lamina". Terus anjeuna naros: "Terang teu, ayeuna peuting naon?".
"Rosululloh anu langkung uninga".
"Peuting ieu nyaeta peutingan nisfu sya'ban. Allah merhatikeun hambana dina peuting ieu, mangka Allah ngahampura jalma anu menta ampunan, mere welas asih kanu menta welas asih jeung nyingkahkeun jalma-jalma nu dengki".
(HR.Baihaqi kalawan sanad mursal).

Nabi SAW ngadawuh ka Ali kw: "Heh Ali, sing saha anu ngalaksanakeun sholat dina maleman Nisfu Sya'ban 100 rokaat, dina tiap rokaatna maca Al-Fatihah jeung maca Qul Huwallohu Ahad 10 kali, pasti Allah nyumponan kana sagala pangabutuhna". Ali kw naros: "Ya Rosululloh, sanajan Allah parantos ngacap eta jalma kaasup golongan anu cilaka, naha Allah bakal ngarubah jadi golongan jalma anu bagja?". Diwaler ku Nabi SAW: "Demi Ruh Kaula Nu Aya Dinu Haq, heh Ali, saestuna geus ditulis di lauhil mahfudz yen fulan bin fulan diciptakeun kalawan taqdir binasa, terus Allah mupus kana eta taqdir jeung dijadikeun eta jalma golongan anu bagja".
(Dina kitab Al-Maudhuat, Imam Ibnul Jauzi ngahukuman hadits ieu maudhu/palsu, oge dina kitab Tanzihus Syariah 2/92-93, sarta dina Al-Fawaidul Majmuah 50-51).

Diriwayatkeun ku Abu Hurairoh, Nabi SAW ngadawuh: "Sing saha anu sholat 12 rokaat dina maleman nisfu sya'ban, dina tiap rokaat maca qulhu 30x, manehna henteu maot anging ditembongkeun tempat diukna di sorga jeung manehna bisa mere syafa'at ka 10 anggota kulawargana anu sakabehna geus dicap asup naraka".
(Al-Jauzi dina Al-Maudhuat nganggap hadits ieu maudhu).

Diriwayatkeun ti Ibnu Umar ra, Nabi SAW ngadawuh: "Sing saha anu maca 1000 kali surat Al-Ikhlas dina 100 rokaat sholat nalika maleman Nisfu Sya'ban, manehna henteu maot, anging Allah ngutus 100 malaikat. Nu 30 di antarana ngabarkeun sorga ka manehanana. Nu 30 deui nyalametkeun manehanana tina naraka. Nu 30 deui ngajaga manehanana tina migawe kasalahan. Jeung nu 10 deui nyegah jalma anu ngamusuhan ka manehanana".
(Hadits ieu ku Ibnu Al-Jauzi dianggap maudhu/palsu).

Diriwayatkeun ku Ali bin Abi Tholib kw, ngadawuh Rosululloh SAW: "Upama datang malem
nisfu sya'ban, mangka prak sholat dina wengianana, sareng puasa di waktu
siangna. Saestuna Allah SWT lungsur nepi ka langit dunya dina waktu surup panon poe bari ngadawuh: "Mun mah aya jalma anu menta ampun, mangka ku Kami dihampura. Mun mah aya jalma anu menta rizki, mangka ku Kami dibere. Mun mah aya jalma anu gering, mangka ku Kami dicageurkeun. Mun mah aya jalma anu keuna musibah, mangka ku Kami disalametkeun. Mun mah aya jalma anu kitu anu kieu... dugi ka terbit fajar".
(HR.Ibnu Majah 1388. Nurutkeun Ibnu Hajar Asqolani dina Taqrib hadits ieu maudhu/palsu).

Aisyah rah ngadawuh: "Kaula henteu ningal Rosululloh SAW nyampurnakeun saum sabulan campleng, anging dina bulan Romdon. Jeung Kaula nyaksian, bulan anu paling seueur dianggo ku anjeuna ngalaksanakeun saum
nyaeta sya'ban. Anjeuna saum salami bulan sya'ban, anging sakedik dinten nu anjeuna henteu puasa".
(HR.Bukhori-Muslim).
-

Pro Jeung Kontra

Dina kitab Al-Mawahib Liddiniyah juz ka-2 hal.259, Al-Qostholani ngajelaskeun, yen para tabi'in jeung ahli Syam seperti Kholid bin Ma'dan jeung Makhul nganjurkeun sholat berjamaah di masjid dina malem nisfu sya'ban.

Dina Kitab Masa'il, Harob Al-Karmaniy nganjurkeun ngahirup-hirup maleman nisfu sya'ban kucara berjamaah di masjid, seperti anu dilakukeun ku Kholid bin Ma'dan, Luqman bin Amir jeung nu liana make pakean nu pangalusna jeung make seuseungitan. Aranjeuna ngahirup-hirup eta peuting di masjid.

Ishaq bin Rohawaih ngajelaskeun, yen ngahirup-hirup malem nisfu sya'ban di masjid kucara berjama'ah di masjid henteu bid'ah.

Nurutkeun Syekh 'Athiyah Saqor, hadits-hadits anu nerangkeun sholat berjamaah di masjid dina malem nisfu sya'ban eta lemah, tapi bisa dipake dina hal kautamaan amal, asal dilaksanakeunana bari sorangan-sorangan, henteu berjama'ah.

Sedengkeun Al-Auza'i ti Syam ngamakruhkeun sholat berjamaah di masjid dina maleman nisfu sya'ban lantaran sumberna lain ti Nabi SAW jeung oge lain ti para sahabatna, kacuali mun
sholatna sorangan-sorangan
henteu jadi makruh.

Dina kitab Al-Mausu'ah Al-Fiqhiyah juz ka-2 hal.254 disebutkeun yen jumhur ulama ngamakruhkeun ngumpul di masjid pikeun ngahirup-hirup malem nisfu sya'ban.

Nurutkeun 'Atho bin Abi Robah jeung Ibnu Malikah nganggap bid'ah ngahirup-hirup malem nisfu sya'ban kucara sholat berjamaah di masjid.

Nurutkeun Fatawa Al-Azhar juz ka 10 hal.31, sholat nisfu sya'ban sumberna lain ti Nabi SAW, tapi ti tabi'in, khususna mah ti fuqoha ahli Syam.

Pon kitu deui Al-Qodhi Abu Bakar Ibnul Arobi nerangkeun yen henteu aya hiji hadits oge anu shohih ngeunaan kautamaan malem nisfu sya'ban.

Malah Ibnu Katsir mah nyata-nyata ngadloifkeun hiji hadits anu nerangkeun yen umur manusa ditangtukeunana dina nisfu sya'ban taun eta nepi ka nisfu sya'ban taun hareup.

Anapon amalan maca yasin jeung sholat 2 rokaat bari niat menta disehatkeun, dipanjangkeun umur jeung menta rizki teu jelas dasar hukumna boh tina hadits atawa tina atsarna para sahabat.

Halna Sholat Khoir atawa Sholat Alfiyah dina maleman Nisfu Sya'ban anu 100 rokaat kalawan 10 Qulhu dina tiap-tiap rokaatna, mimiti dimasyhurkeun di Baitul Maqdis taun 448 Hijriyah, malah sholat ieu geus aya dina abad ka-3 Hijriyah, tapi
dianggap bid'ah ku
Imam Al-Muborok Furi dina kitab Tuhfatul Ahwadzi Syarh Sunan Tirmidzi 3/383, oge ku Syekh Ali Mahfudz dina Kitab Al-Ibda' Fi Mudlori Ibtida', oge ku Syekh Abdurrohman bin Ismail Al-Muqoddisi.
-

Hikmah Perbedaan Pemahaman

Tina pirang-pirang perbedaan dina pemahaman, kasimpulana gumantung kana kayakinan diri pribadi, kamana jeung rek nu mana anu bade dicepeng, da arahan mah geus aya, sanajan bid'ah-bid'ah ge, lantaran lain salah jeung benerna elmu anu bakal wushul ka Allah, tapi kayakinanana anu bakal ditampi ku Allah, da amal perbuatan hiji hamba mah, alus jeung gorengna, eta tanggung jawab dirina sorangan ka Pangerana.

Allah ngadawuh dina Hadits Qudsi anu diriwayatkeun ku Abu Hurairoh: "Ari Kami gumantung kana sangkaan hamba Kami ka Kami, sarta Kami marengan manehna nalika manehna inget ka Kami. Mun manehna inget ka Kami dina dirina, mangka Kami inget ka manehna dina diri Kami. Mun manehna inget ka Kami dina gempungan jalma, mangka Kami inget ka manehna dina gempungan anu leuwih alus batan eta. Mun manehna ngadeukeutan ka Kami sajeungkal, mangka Kami ngadeukeutan manehna sadeupa. Mun manehna datang ka Kami kucara leumpang, mangka Kami datang ka manehna kucara gagancangan".
(Hadits ditakhrij ku Ibnu Majah).

Dina hiji riwayat nu shoheh diterangkeun, yen imam Masjid Quba maca surat Al-Ikhlas dina tiap rakaat sarengsena maca fatihah, terus maca surat nu lain, mangka ma'mumna nyu'al naha surat Al-Ikhlas disadarajatkeun jeung fatihah. Eta imam kumeukeuh sarta teu daek ngarubah. Wartos didugikeun ka Rosul SAW, sarta Rosul SAW ngagero sarta naros ka eta imam. Mangka imam Masjid Quba ngawaler bari teu dibarengan ku dalil. Saurna: "Jisim abdi banget micinta kana surat Al-Ikhlas...!". Mangka Rosul SAW ngadawuh: "Cinta anjeun kana surat Al-Ikhlas bakal nganteurkeun anjeun asup ka suwarga".
(HR.Bukhori).

Malah dina hadits nu sanes Rosululloh SAW henteu ngalarang migawe perkara anu alus, sakira-kira eta perkara henteu nyulayaan kana syari'ah, sakumaha dawuhanana: "Sing saha anu ngaayakeun perkara anyar anu alus dina islam, mangka keur manehna ganjaranana jeung ganjaran jalma anu turut ka manehanana malah teu ngurangan sanajan saeutik tina ganjaranana. Jeung sing saha ngaayakeun perkara anyar anu goreng dina islam, mangka keur manehna dosana jeung dosa jalma anu turut ka manehanana, malah teu ngurangan sanajan saeutik tina dosana".
(HR.Muslim 1017, Ibnu Khuzaimah, Baihaqi, Ad-Darimiy, jeung Ibnu Hibban).

Hikmahna, Rosululloh ngajarkeun dina eta hadits supaya umat islam bisa jeung daek ngigelan zaman ku perkara-perkara anu hade anu sapagodos jeung zaman kalawan henteu kaku.

Hikmahna tina perbedaan ngajadikeun umat islam tambah teuleum dina ngaguar pengetahuan kaislaman anu banget jerona, sahingga tambah-tambah elmuna oge tambah luas pikirana dina nganyokong kayakinanana.

Wallohu A'lam
-

Maklumat Pelaksanaan Sholat Nisfu Sya'ban

Amalan Nisfu Sya'ban

SHOLAT NISFU SYA'BAN 100 ROKAAT

Dina kitab Al-Ghoniyyah Lith-Tholibi Thoriqil Haq Lisyaikhi Abdil Qodir Al-Jailani qs kaca 192
diterangkeun: "Anapon sholat anu dilaksanakeun dina maleman nisfu sya'ban nyaeta 100 rokaat kalawan 1000 kali maca Qul Huwallòhhu Ahad. Dina tiap rokaat sarengsena maca fatihah terus maca qul huwallòhu ahad 10 kali. Sholat ieu disebut Sholatul Khoir".

Diriwayatkeun ti Al-Hasan Rohimahulloh, saestuna anjeuna ngadawuh: "Geus ngabarkeun ka kaula 30 urang sahabat-sahabat Rosululloh SAW, saestuna saha-saha anu migawe sholat dina peuting ieu (maleman nisfu sya'ban), mangka Allah maparin ka maranehna 70 kali pandangan sarta Allah maparin ka maranehna dina tiap pandangan 70 kabutuhan. Paparin anu pangrendahna nyaeta ampunan Allah SWT.
-

TATA CARA SHOLAT NISFU SYA'BAN

Dilaksanakeun sacara berjamaah dina wengian nisfu sya'ban.

Waktuna:

Rengse sholat sunnat ba'da maghrib anu dilajengkeun dina ba'da isya, nyaeta susunanana sepertos kie:
1) Sholat sunnat qobla maghrib.
2) Sholat fardhu maghrib.
3) Dzikir.
4) Sholat sunnat ba'da maghrib.
5) Sholat Nisfu Sya'ban dugika lebet waktu isya.
6) Sholat sunnat qobla isya.
7) Sholat fardhu isya.
8) Sholat sunnat ba'da isya.
9) Dzikir.
10) Neraskeun sholat nisfu sya'ban dugi ka rengsena.
11) Dzikir
12) Sholat lidaf'il bala-i.
13) Khotaman.
-
Niatna:

"usholli sunnatan nisfi sya'bani rok'ataini (imàman/ma'mùman) lillàhi ta'alà allòhu akbar".
-
Rokaatna:

100 roka'at 50 kali salim (dua-dua roka'at).
-
Bacaanana:

Rengse ngaoskeun surat fatihah, diteraskeun ngaos surat Al-Ikhlas (Qulhu) 10x dina tiap-tiap roka'at.
-

Du'a Sholat Nisfu Sya'ban

"bismillàhhir rohmànir rohìm
allòhhumma yà dzal manna wa là yamunnu 'alaihhi yà dzal jalàli wal ikròmi
yà dzath thùli wal in'àmi lä ilàhha illa angta zhohhrol lajìna
wa jàrol mustajirìna wa amànal khö-ifìna.
allòhhumma ing kungta katabtanì 'ingdaka fì ummil kitàbi syaqiyan aw mahrùman aw mathrùdan aw muqtaron 'alayya fir rizqi famhu.
allòhhumma bifadlika syaqòwatì wa hirmànì wa thordì waqtàro rizqi wa atsbitnì 'ingdaka fì kitàbikal munazzali 'alà lisàni nabiyyikal mursali yamhullòhhu mà yasyä-u wa yutsbitu wa ingdahhù ummul kitàbi
ilàhhì bittajalìl a'zhomi fì lailatin nishfi ming syahri sya'bànil mukaromil latì yufroqu fìhhà kulli amrin hakìmi wa yubromu ang taksyifa 'annà minal balä-i mà na'lam wa mà là na'lamu wa mà angta bihhì a'lamu innaka angtal 'azzul akromu.
wa shollallòhhu 'alà sayyidinà muhammadiw wa àlihhi wa shohbihhì wa sallama wal hamdulillàhhi robbil 'àlamìna".

Hartosna:
"Ya Allah, Gusti anu ngabangkitkeun sareng teu aya anu sanggem ngabangkitkeun anging Anjeuna. Nun Gusti Pangeran Anu Maha Luhur sareng Agung sareng Anu Maha Murah maparin nikmat-nikmat. Henteu aya deui Pangeran anu lain anging Salira Anu Nulungan jalma-jalma anu menta pertulungan sareng ngauban jalma-jalma sarta ngamankeun tina sagala rupi anu dikhawatirkeun sareng dipikasieun. Ya Allah, upami jisim abdi parantos ditakdirkeun sagedengeun Salira dina buku azali yen jisim abdi cilaka sareng sakedik rizki, kausir sareng diharamkeun, mugi dipupus kalawan ku Kawelasan Salira. Sareng tetepkeun di sagedengeun Gusti dina buku azali eta kaayaan azal jisim abdi ku kabagjaan tur kenging rizki anu digunakeun kangge kahadean. Saestuna Salira dadawuh sareng dawuhan Salira eta nyata benerna, sakumaha anu dikandung dina Kitab Salira anu dilungsurkeun ngaliwatan lisan Nabi Salira anu diutus, nyaeta: "Dipupus ku Allah naon rupi perkara anu dikersakeun ku Salira sarta ditetepkeun ku Salira di azali". Ya Allah, ku Kaagungan Salira dina wenì nisfu sya'ban anu mulya ieu, anu misahkeun kana tiap-tiap perkara sareng urusan anu tepat jeung anu dipastikeun, hindarkeun ya Allah, jisim abdi tina musibah anu katingal jeung teu katingal ku jisim abdi, sareng nya Salira anu uninga kana eta perkara. Saestuna Salira Gusti Maha Agung tur ta Maha Murah".
-

Wejangan Pangersa Abah

Diintisarikeun kalawan bebas tina 20 Wejangan Guru Mursyid KH.A.Shohibul Wafa Tajul Arifin (Abah Anom) Sesepuh Pondok Pesantren Suryalaya Tasikmalaya
"Jalan Pikeun Ngahontal Mardhotillah"

Edisi khusus ulang tahun ka-95 PP.Suryalaya
05 September 1905-2000

Pengertian Manaqib

Manaqib nyaeta riwayat hirupna jalma-jalma anu sholeh. Sedengkeun riwayat hirup jalma-jalma anu zholim mah teu kasebut manaqib.

Dina Al-Quran disebutkeun:
"was sàbiqùnal awwalùna minal muhhàjirìna wal angshòri wal ladzìnat taba'ù hhum bi ihsànir rodliyallòhhu 'anhhum wa rodlù 'anhhu wa a'adda lahhum jannàting tajrì tahtahhal anhhàru khòlidìna fìhhä abadà. dzàlikal fauzul 'azhìm".

"Jalma-jalma anu tiheula anu pangmimitina asup islam di antara muhajirin jeung anshor jeung jalma-jalma anu anut ka maranehna kalawan hade. Alloh ridlo ka maranehna jeung maranehna oge ridlo ka Allah, sarta Allah nyadiakeun pikeun maranehna sorga anu ngocor walungan di jerona. Maranehna abadi salawasna. Tah eta teh kamenangan anu gede".
(At-Taubat:100).

Nyata atuh, jalma-jalma anu meunang kanikmatan ti Alloh teh nyaeta jalma anu turut ka jalma-jalma anu turut ka Rosul SAW.

Tiap thorekat boga manaqibna sewang-sewang, anu sadayana ge ngarupakeun pangajaran anu mulya ka anu anutna.

Dawuhan Allah:
"Sajelasna ayana riwayat hirup para luluhur eta teh jadi pangajaran ka sakabeh manusa nu boga akal".

Dina manaqib, sok diterangkeun kaanehan-kaanehan anu gaduh eta manaqib, eta teh disebutna karomah, anu teu aya sulayana jeung kaanehan-kaanehan anu diterangkeun ku Allah dina Al-Quran.

Eta karomah teh disebut Khowariqul Adat (perkara anu aneh anu diluar kabiasaan) anu 5 perkara tea, nyaeta:
1. Irhash:
Nyaeta perkara anu aneh-aneh ti jalma anu erek jadi nabi.

2. Mu'jizat:
Nyaeta perkara anu aneh-aneh ti para nabi.

3. Karomat:
Nyaeta perkara anu aneh-aneh ti para wali (jalma-jalma anu anut ka para nabi).

4. Ma'unat:
Nyaeta perkara anu aneh-aneh ti jalma mu'min biasa (jalma-jalma anu anut ka para wali).

5. Istijrod:
Nyaeta perkara anu aneh-aneh ti jalma anu fasek (jalma-jalma anu anut ka syetan).

Ieu anu 5 perkara teh, sanajan dianggap sulaya tina adat (kabiasaan), tapi mun diukur ku akal mah teu matak jadi aneh, lantaran nurutkeun katerangan Nabi SAW mah, akal teh dibagi kana 3 fungsi.

Fungsi Akal anu ka 1:
Nyaeta eta akal teh digunakeun keur Ma'rifat ka Allah jeung kana perkara-perkara anu datangna ti Allah SWT.

Fungsi Akal anu ka 2:
Nyaeta eta akal teh digunakeun keur ta'at ngalaksanakeun parentah ti Allah SWT.

Fungsi Akal anu ka 3:
Nyaeta eta akal teh digunakeun keur nyegah kana ma'siat anu dilarang ku Allah SWT.

Upama manusa geus bisa ngagunakeun akalna, tangtuna bae moal aya anu nolak kana pirang-pirang karomatna para wali, sarta eta akal kagolong kana "Akal Anu Sehat", anu bisa ngajadikeun sehat jasad, nyawa jeung rasana.

Pikeun ngahasilkeun eta, tangtuna bae dina ngalaksanakeun manaqib, diperlukeun tata cara nurutkeun aturan dina thorekatna masing-masing.
-

Adab Manaqib

TATA CARA MANAQIB

Anapon pelaksanaan Manaqib cara P.P. Suryalaya:

1. Pembukaan Jeung Majlis Du'a.

Dina pembukaan manaqib, diacarakeun Sambutan jeung Pengumuman.

Sedengkeun dina Majlis Du'a, diacarakeun pembacaan du'a:

1) Kangge kapentingan tambih-tambihna kasehatan, yuswa sareng berkah karomah Syekh Ahmad Shohibul Wafa Tajul Arifin r.a. (Abah Anom) salaku Mursyid Thorekat Qodiriyah Naqsyabandiyah P.P.Suryalaya.

2) Kangge kapentingan hajat penyelenggara Manaqib.

3) Kangge kapentingan hajat peserta manaqib.

4) Kangge kapentingan almarhum-almarhumah.

2. Amaliyah Manaqib:

1) Pembacaan Ayat Suci Al-Quran.

2) Pembacaan Tanbih Syekh Abdullah Mubarok bin Nur Muhamdad r.a. (Abah Anom).

3) Pembacaan Tawasul.

4) Pembacaan Manqobah Syekh Abdul Qodir Al-Jailani q.s.

5) Ceramah Manaqib.

6) Pembacaan Sholawat Bani Hasyim.
-
ADAB MANAQIB

Dina tata cara manaqib, diperlukeun adab dina ngalaksanakeunana.

Dawuhan Nabi SAW:
"Dzikrush shòlihìn kaffàrotun 'anidz dzunùbi wa 'ingda dzikrish shòlihìna tangzulur rohmatu wa tahshulul barokatu".
Hartosna:
"Nginget-nginget jalma nu sholeh teh ngifaratan tina dosa. Jeung nalika keur nginget-nginget jalma nu sholeh lungsur rohmat sarta ngahasilkeun barokah".
(HR.Ahmad-Thobroni)

Dzikrush Sholihin teh manaqib, lantaran dina manaqib aya kagiatan nginget-nginget riwayat, karomat jeung wasiatna jalma nu sholeh.

Jadi manaqib teh:
1. Alat keur nebus dosa.

2. Wadah keur nandean kucuran Rohmat.

3. Ngahasilkeun barokah.

Dawuhan Pangersa Abah (Syekh Ahmad Shohibul Wafa Tajul Arifin r.a.):
"Mun keur manaqib teh kudu seperti keur wukuf di Arafah".

Jadi keur ngahasilkeun nu 3 tea, kudu wukuf, nyaeta cicingna ceuli, panon, pangambung, baham, panangan, patuangan, sampean, jeung hatena tina perkara-perkara salian ka Allah SWT.

Kulantaran kitu dina manaqib, kudu make syarat.

Ari syarat manaqib nyaeta:
1. Kudu gaduh wudlu, kacuali nu nuju haid, asal ulah ngiring manaqib di lebet masjid.

2. Hadlorot ka:
1) Syekh Abdullah Mubarok Bin Nur Muhammad r.a.
(Abah Sepuh)

2) Syekh Ahmad Shohibul Wafa Tajul Arifin r.a.
(Abah Anom).

Kacuali nu nuju haid, cukup nginget-nginget nyiptakeun aranjeuna bae, teu kedah ngaoskeun aosan nanaon, iwalti dzikir khofi dina hate.

3. Du'a Munajat:
"ilàhì angta maqshùdì wa ridlòka mathlùbì a'thinì mahabbataka wa ma'rifataka".

4. Tawajuh, ti kawit qur'an dibaca dugi ka sholawat Bani Hasyim.

5. Kupingkeun nu maca Qur'an, Tanbih, Tawasul sareng Manqobah dugi ka rengsena. Ulah ngahajakeun ngadengekeun sora-sora anu lian salian ti aosan manaqib.

6. Peureumkeun panon ti kawit Qur'an dibaca dugi ka sholawat Bani Hasyim.

7. Atur kaluar asupna nafas diiringkeun ku dzikir khofi.

8. Teu kenging nyarios anu lain, kacuali dina ngawaler salam, ngaoskeun tawasul jeung aosan-aosan nu aya kaitanana jeung eta manaqib.

9. Mun kuat mah ulah gerak sanajan saeutik, ti kawit qur'an dibaca dugi ka sholawat Bani Hasyim.

10. Ulah tuang leueut ti kawit qur'an dibaca dugi ka diaoskeun sholawat Bani Hasyim.

11. Bacakeun Bani Hasyim 3x rengse du'a manqobah.

12. Nu jadi petugas manaqib, dina ngaoskeun Qur'an, Tanbih, Tawasul sareng Manqobah teu kenging lami-lami.
-

Tanbih

ADAB NGURUS OROK NU KAKARA DILAHIRKEUN

NGAADZANAN OROK NU KAKARA DILAHIRKEUN

Ti 'Ubaidulloh bin Abi Rofi', nyarioskeun ramana (Abu Rofi) ngadawuh: "Kaula kungsi nempo Rosululloh adzan dina ceulina Hasan bin Ali nalika dilahirkeun ku Fatimah".
(HR.Abu Dawud 5105, Tirmidzi 1514, jeung Baihaqi 9/305).

Eta hadits ku sabahagian golongan ulama ahli hadits sanadna dihukuman dlo'if. Pon kitu deui 2 hadits anu nga-syahidkeun eta hadits dianggap maudhu' (palsu).

Tina eta dua pandangan ngahukuman kana eta hadits jadi isyarah ti Allah SWT kangge kaum muslimin, golongan nu mana anu saluyu jeung kayakinan urang, hartina urang bebas ngayakinan kangge milih salah sahiji golongan (wallohu a'lam).
-
NGATAHNIKEUN OROK NALIKA LAHIR

Nurutkeun Kitab Fathul Bari Kitabul 'Aqiqah, Tahnik nyaeta ngalamot dahareun, gula, madu jeung sajinis ti eta tuluy diusap-usapkeun kana lalangit bahamna eta orok.

Dina Syarah Muslim Kitabul Adab, Imam Nawawi geus sapakat jeung para ulama sejenna, yen tahnik teh kaasup sunnah Nabi SAW.

Dalilna ti Abu Musa ra: "Tos dilahirkeun keur kaula orok lalaki, terus ku kaula dibawa ka Nabi SAW, anu salajengna anjeuna ngaranan eta orok Ibrohim, lajeng anjeuna ngatahnikkeun eta orok ku nuang sasiki buah kurma sarta ngadu'akeun kaberkahan keur eta orok, terus mulangkeun deui eta orok ka kaula".
(HR.Bukhori 5467 jeung Muslim 6/175).

Dina eta hadits Nabi SAW ngadu'akeun ku kaberkahan keur eta orok saba'dana eta orok ditahnik.

Dina kitab Fathul Bàri no.3909, Ibnu Hajar ra nuliskeun lafadz du'ana: "bàrokallòhhu fìhì.....(Mugi berkah Allah ka anjeuna.....)", atawa "allòhhumma bàrik fìhi.....(Ya Allah, mugi diberkahan anjeuna.....)".

Nu dimaksud berkah nurutkeun Syekh Utsaimin dina Qoulul Mufid 'Ala Kitabit Tauhid nyaeta: Tetepna Kahadean jeung Seueurna Kahadean.
-
MERE KABAR PERIHAL KELAHIRAN

Dina Kitab Tuhfah Al-Wadud - Ibnul Qoyyim Al-Jauziyyah diterangkeun sunnahna mere kabar perihal kelahiran orok nu geus dilahirkeun ka tatangga, dulur jeung karabat anu deukeut jeung anu jauh supaya bisa ngadatangkeun berkah kagumbiraan.

Malah dina sababara ayat Al-Quran, Allah SWT ngauningakeun perkara eta, anu di antarana dina surat Ash-Shofat : 101,
Adz-Dzariyat : 28,
jeung dina surat Maryam : 7.

Allah SWT ngadawuh: "Mangka Kami mere kabar gumbira kamanehna ku lahirna saurang anak anu sabar".
(Ash-Shofat:101).
-

NGA'AQIQAHKEUN OROK NU KAKARA DILAHIRKEUN

AQIQAH


Istilah Aqiqah


Nurutkeun istilah, aqiqah hartina nyaeta meuncit domba keur orok dina poe ka 7 tina poe lahirna.


Dalilna Aqiqah


Nabi SAW nyare'atkeun aqiqah dina fi'il (padamelan anjeuna) jeung qoulna (ucapan anjeuna).

Dina fi'ilna, Nabi SAW ngaaqiqahkeu incuna anu nyatana Hasan sareng Husain, anu diriwayatkeun ti Abdulloh bin Abbas ra: "Saestuna Rosululloh SAW parantos nga'aqiqahkeun kangge Hasan sareng Husain (anu sewang-sewang) ku 2 kibasy".
(HR.Nasi 4219).

Aisyah rah ngadawuh: "Saestuna Rosululloh SAW tos marentahkeun ka maranehna supaya ngalaksanakeun aqiqah keur orok lalaki 2 ekor domba anu sarupa, jeung keur orok awewe saekor domba".
(HR.Tirmidzi 1513).

Ti Salman bi Amir Ad-Dhabiy, Nabi SAW ngadawuh: "Aqiqah dilaksanakeun alatan aya orok nu dilahirkeun, mangka peuncit hewan jeung leungitkeun sakabeh gangguan tina dirina eta orok".
(HR.Bukhori 5472).

Hukumna Aqiqah


Nurutkeun kaseuseueurannana ulama, aqiqah dihukuman sunnah (dijelaskeun dina Al-Muwaththa Al-Imam Malik jeung dina Syarhus Sunnah Al-Baghowi).

Tatapi Imam Hasan Al-Bashri jeung Imam Al-Laits ngahukuman wajib, anu dumasar kana hadits "kullu ghuli mim murtahanun bi 'aqiqotihi (tiap-tiap budak kagade kana aqiqahna), tegesna saurang budak katahan syafa'atna keur indung-bapana nepi ka ngalaksanakeun aqiqah.


Waktuna Aqiqah


Nurutkeun Imam Nawawi dina Majmu' Syarah Muhadzdzab 8/431, aqiqah disyareatkeun dilaksanakeun dina poe ka 7, nyaeta ti poenan dilahirkeun ditambah 6 poe kahareupna. Misalna: mun eta orok dilahirkeun poe sabtu, mangka meuncit aqiqahna poe juma'ah.

Aisyah rah sareng Imam Ahmad ra gaduh pendapat, yen aqiqah bisa dilaksanakeun dina poe ka 7, 14, jeung poe nu ka 21.

Anapon Imam Malik ra gaduh pandangan, yen aqiqah anu dikaksanakeun dina poe ka 7 ngan sakadar sunnah, jadi aqiqah bisa dilaksanakeun dina poe ka 4, 8, 10, atanapi dina poe saba'dana ti eta diwenangkeun (mubah).


Hewan Aqiqah


Anu disunnahkeun dipeuncit nyaeta domba anu sehat jeung teu cacat, oge geus nincak umurna anu disyare'atkeun ku agama.

Salian domba, hewan aqiqah ge bisa diganti ku onta atawa sapi kalawan syaratna eta unta atawa sapi tetep disyareatkeun keur saurangeun, sanes keur 7 urangeun.


Seuerna Hewan Aqiqah Nu Dipeuncit

Aisyah rah nyarioskeun Nabi SAW ngadawuh: "Aqiqahna orok lalaki 2 domba anu sarupa, jeung orok awewe 1 domba".
(HR.Ahmad 2/31, 158, 251, Tirmidzi 1513, Ibnu Majah 3163).

Saur Ibnu Abbas parantos ngadawuh Nabi SAW: "Aqiqahna Hasan jeung Husain ku hiji domba jeung hiji domba".
(HR.Abu Dawud 2841, Ibnu Jarud dina Al-Muntaqo 912, Thobroni 11/316).

Hikmahna tina eta dua hadits anu masing- masing patukang tonggong bisa jadi pelajaran, yen pikeun muslim nu gaduh orok lalaki, anu gaduh niat nyumponan syari'at Rosul ngalaksanakeun aqiqah, satekah polah nyiar usaha pikeun meuncit aqiqah ku 2 domba dina waktuna. Tapi mun dina usahana dina poe ka 7 umur orokna, ditakdirkeun ngan kapeser 1 domba, mangka eta ge tos nyumponan kana syare'atna, nu penting tos aya usahana pikeun nyumponanna.

Daging Aqiqah


Nurutkeun Ibnul Qoyyim Al-Jauziyyah dina Tuhfatul Wadud, daging aqiqah kenging dituang sabagian kunu aqiqah, jeung sabahagian deui dipasihkeun ka tatangga, faqir-miskin
jeung dituang sasarengan dina riungan aqiqah.

Oge sabahagian pendapat, dina pembagian daging aqiqah beda jeung qurban. Mun dina qurban, dagingna dibagikeun atah, mangka dina aqiqah mah dibagikeunnana dina kaayaan geus dipasak heula kunu aqiqah.

Oge aya anu gaduh pandangan, yen dina meuncit aqiqah, dina ngurusna tulang-tulah aqiqah ulah dipotong-potongkeun, maksudna ngudag kana hikmah tafa'ul (hareupan) pikeun kasalametan anggota badan orok anu di'aqiqahkeun.

Nurutkeun sabahagian ulama nu sanesna, daging aqiqah teu kenging dituang kunu aqiqah, sadayana kedah dipasihkeun kanu sanes, margi dumasar kana hadits ti Samuroh bin Jundub ra, Nabi SAW ngadawuh: "Satiap budak kagade ku aqiqahna dipeuncit keur eta budak dina poe ka 7 jeung dicukur buukna sarta dibere ngaran".
(HR.Abu Dawud 2838, Nasai 4231, Ibnu Majah 3165).

Dina eta hadits disebatkeun kagade, hartina kudu aya alat keur nebusna atawa keur kifaratna, mangka sakur-sakur alat kifarat teu kenging dipake deui kunu ngalaksanakeun kifaratna sanajan saeutik (wallohu a'lam).


Nga'aqiqahan Diri Sorangan


Aya sagolongan nu boga paham, yen dikengingkeun nga'aqiqahan dirina sorangan mun dina waktu keur orokna teu acan di'aqiqahan, dumasar kana hadits anu diriwayatkeun ku Anas: "Rosululloh SAW nga'aqiqahan dirina sorangan saba'dana anjeuna diistrenan janten nabi".
(HR.Abdur Rozaq jeung Abu Syaikh).

Hadits ieu ditentang ku kalolobaannana ahli hadits anu ngahukuman kana ieu hadits teh dlo'f mungkar.

***

NYUKURAN BUUK OROK NU KAKARA DILAHIRKEUN

NYUKURAN BUUK OROK DINA POE KA 7 ATAWA DINA POENAN EQAH

Hukumna Nyukur Buuk Orok

Nurutkeun hadits Samuroh bin Jundub, nyukur buuk orok dihukuman Sunnah Mu'akkadah.

Ti Samuroh bin Jundub ra, Nabi SAW ngadawuh: "Satiap budak kagade ku aqiqahna dipeuncit keur eta budak dina poe ka 7 jeung dicukur buukna sarta dibere ngaran".
(HR.Abu Dawud 2838, Nasai 4231, Ibnu Majah 3165).

Aturan Dina Nyukur Buuk Orok

Buuk orok kudu dicukur seep, ulah disesakeun sanajan saeutik, margi Nabi SAW parantos ngalarang nyukur buuk orok sacara Qoza', tegesna buuk orok henteu diseepkeun, ngan wungkul sabahagiannana anu dicukur.

Ibnu Umar ra ngadawuh: "Rosululloh SAW ngalarang motong buuk sacara qoza'".
(HR.Bukhori 5920, Muslim 2120).

Fatimah binti Muhammad rah nyarioskeun Nabi SAW ngadawuh: "Cukuran buuk (orok), jeung sidqoh ku perak ka jalma miskin sabeurat timbangan buukna".
(HR.Thobroni dina Mu'ajamul Kabir 1/121/2, Baihaqi 9/304)
-
MERE NGARAN KA OROK NU KAKARA DILAHIRKEUN

Ti Anas bin Malik ra, ngadawuh Nabi SAW: "Geus dilahirkeun keur kaula peuting tadi saurang budak lalaki, mangka kaula ngaranan eta orok ku ngaran bapa kaula nyaeta Ibrohim".
(HR.Muslim 7/76).

Ti Samuroh bin Jundub ra, Nabi SAW ngadawuh: "Satiap budak kagade ku aqiqahna dipeuncit keur eta budak dina poe ka 7 jeung dicukur buukna sarta dibere ngaran".
(HR.Abu Dawud 2838, Nasai 4231, Ibnu Majah 3165).
-
KASIMPULAN

Adab-adaban pikeun ngurus orok anu kakara dilahirkeun nyaeta:

1
Ngaazanan kana ceulina dina waktu eta orok kakara brol sarta geus dibersihan.

Nu ngaazanan, bisa ku bapana atawa ku lalaki nu aya di dinya. Mun teu aya lalaki, teu nanaon teu diazanan ge.

2
Ngatahnikkeun eta orok sarta didu'aan.

Mun mah kolotna eta orok geus nyiapkeun pingaraneun keur eta orok, mangka syahkeun dina waktu eta samemeh eta orok teu acan ditahnik. Mun mah geus diaranan, kakara ditahnik jeung dido'aan.

Mun mah dina waktu eta kolotna can persiapan ngaran keur eta orok, mangka diaranannana dina waktu pelaksanaan aqiqahna.

Jeung dina mere ngaranna, kudu ku ngaran anu alus sarta anu islami.

3
Mun mah eta orok geus beres ditahnik jeung didu'aan, mangka bejaan batur yen eta orok geus lahir sarta salamet.

4
Dina poe eta orok geus nincak kana 7 poena, mangka laksanakeun meuncit aqiqahna. Mun orok lalaki ku 2 domba, mun orok awewe ku 1 domba, sarta dina waktu harita dicukuran buukna jeung dibere ngaran mun mah can diaranan dina waktu ditahnik.

Mun mah dina poean ka 7 can boga dombana, mangka aqiqah bisa dilaksanakeun dina poe ka 8, 10, 14, jeung poe nu ka 21.

Mun mah nepi ka poe ka 21-na kakara boga 1 domba keur orok lalaki, mangka syah 1 ge, sarta cupar kawajibannana, asal bener-bener geus diusahakeun, teu kudu meuncit deui nyampurnakeun dina waktu nu lain. Mun mah henteu ge ngaaqiqahan alatan bener-bener teu mampu, mangka teu jadi dosa.

5
Syarat domba keur aqiqah sarua jeung syarat domba keur qurban, nyaeta kudu sehat, teu cacat jeung eta domba geus cukup umurna.

6
Daging domba aqiqah nu geus dipeuncit, usahakeun tulang-tulangna ulah dicacag, terus dagingna jeung tulangna dipasak
kunu boga eqah. Mun geus asak, kakara dibagikeun. Ngan pikeun indung jeung bapana eta orok (anu eqahna), teu meunang ngadahar daging domba anu dieqahannana.

7
Mun mah nu boga eqah kaasup jalma nu beunghar, mangka teu jadi halangan hewan keur aqiqahna tina domba diganti ku onta atawa sapi, nu penting syaratna keur saurangeun, lain keur 7 urangeun.

8
Dina waktu eqahan ge, eta orok dicukur buukna, ulah disesakeun sanajan salambar ge. Mun mah teu bisa dina waktu eta dicukuran nepi ka seep buukna, mangka bisa dina poe isukna, nu penting dina poe eqahan dilaksanakeun upacara nyukur buuk.

9
Mun mah eta orok geus dicukuran (geus dibotakan), mangka buukna timbang ku ukuran gram, terus kaluarkeun sidqoh saharga timbangan buuk eta orok ku perak atawa duit. Sidqohna bikeun ka faqir-miskin atawa ka jalma anu pantes narimana.

*****

MASALAH KUKU

Dina ajaran Islam, kuku dianjurkeun dipotong nepi ka pendek jeung teu dimeunangkeun dikukut nepi ka panjang, lantaran seuer pisan mudhorotna mun diantep nepi ka panjang.

I. Mudhorotna Kuku Anu Panjang

Diantara mudhorotna kuku mun dipanjangkeun teh nyaeta:

1
Kuku nu panjang bisa nyimpen kotoran jeung nyebabkeun pirang-pirang panyakit, utamana mah panyakit kusta, alatan ceuk elmu medis mah kuku nu panjang teh sok ngumpul kuman E-Coli anu eta kuman biasana aya dina tinja jalma, anu eta kuman teu bisa kitu bae leungit sanajan eta kuku dikumbah ku cai jeung sabun.

Malah dina Kitab Al-Fatawal Hindiyah dina mazhab Hanafi dimakruhkeun motong kuku ku huntu alatan dipikasieun nyebabkeun panyakit kusta.

2
Kokotor anu napel dina kuku anu panjang bisa jadi ngahalangan ngalirna cai kana anggahota wudlu jeung badan nalika wudlu jeung mandi junub.

3
Kuku anu panjang bisa dijadikeun tempat nyayangna syetan.

Nabi SAW pernah naros ka iblis: "Di mana maneh ngiuhan anak-anak maneh nalika usum halodo?". Dijawab ku iblis: "Dina handapeun kuku manusa".
(HR.Muadz bin Jabal ti Ibnu Abbas).

II. Adab Motong Kuku

1
Kuku ulah diantep manjangan salila 40 poe saba'dana dipotong kukuna.

Ngadawuh Anas bin Malik: "Tos ditangtoskeun waktosna ka kami nyukur kumis, motong kuku, nyabut bulu kelek jeung bulu ari-ari supaya kami teu ngantep nepi ka 40 peuting".
(HR.Muslim).

2
Disunnahkeun motong kuku dina poe senen, kemis jeung juma'ah.

Diriwayatkeun ku Abu Hurairoh ra: "Saestuna Rosululloh SAW motong kuku jeung nyukur kumis dina poe juma'ah samemeh anjeuna kaluar pikeun netepan (jum'ah)".
(HR.Al-Bazzar jeung Thobroni).

Diriwayatkeun ku Abu Sa'id Al-Khudri jeung Abu Hurairoh ra: "Saha-saha anu mandi dina poe juma'ah, motong kuku, make seuseungitan sarta make pakean anu pangalusna, terus kaluar ti imah sahingga nepi ka masjid manehna henteu ngalengkahan jalma-jalma anu geus aya dina shof (barisan), terus maneh sholat (sunnat) naon bae sarta cicing nalika imam keur khutbah sarta jempé nepi ka anggeus sholat, mangka eta jadi tetebus dosa ti juma'ah ka juma'ah saméméhna".
(HR.Ahmad).

Nurutkeun Ibnu Hajar ra, disunnatkeun motong kuku dina poe kemis, atawa dina poe juma'ah isuk-isuk, atawa dina poe senen.

Nurutkeun Imam Syafi'i, disunnatkeun motong kuku samemeh sholat juma'ah sarengsena mandi, ngosok huntu, make seuseungitan sarta make baju samemeh ka masjid.

Malah hiji hadits anu diriwayatkeun ku Syekh Baijuri jeung Ibnur Rifah nyarioskeun Rosululloh SAW parantos ngadawuh: "Sing saha anu motong kukunana dina poe:
1) Sabtu: Mangka kaluar tina awakna obat jeung asup kana dirina panyakit.

2) Minggu: Mangka kaluar tina dirina kabeungharan jeung asup kamiskinan.

3) Senen: Niscaya kaluar tina dirina panyakit gelo jeung asup sehat.

4) Salasa: Niscaya kaluar tina dirina sehat jeung asup panyakit.

5) Rebo: Niscaya kaluar tina dirina was-was jeung asup kana dirina kahinaan.

6) Kemis: Niscaya kaluar tina dirina panyakit gelo sarta asup kana dirina cageur tina panyakit.

7) Juma'ah: Niscaya kaluar dosa-dosana seperti nalika dilahirkeun ku indungna sarta asup kana dirina Rahmat ti Allah Ta'ala.

3
Urut potongan-potongan kukuna disunnatkeun dikubur.

Perkara ieu parantos diriwayatkeun dina Kitab Fathul Bari nalika Ibnu Umar ra anu ngubur potongan kukuna.

III. Larangan-Larangan Anu Ngeunaan Dina Kuku

1
Diharamkeun ngawarnaan kuku, kacuali awewe anu geus meunang izin ti salakina sarta pewarna kukuna kudu ku bahan tina pacar (inai), sarta sunnat dipake nalika ihrom dina sakabeh dampal leungeun nepi ka geugeulangna, oge disunatkeun oge eta pacar diusapkeun saeutik kana beungeutna, ngarah wajah jeung dampal leungeun anu muka ka tutup ku warna pacar nalika ihrom.

2
Dilarang pikeun jalma anu niat meuncit kurban motong kuku, buuk jeung bulu-bulu dina awakna dina 10 poe awal bulan Dzulhijjah nepi ka dipeuncit kurbana.

Nabi SAW ngadawuh: "Mun 10 poe kahiji (bulan dzulhijjah) geus asup sarta salah saurang di antara maraneh rek kurban, mangka ulah neukteuk buuk jeung kulitna sanajan saeutik nepi ka dipeuncit kurbana".
(HR.Muslim).

3
Dilarang motong kuku nalika Haid, nifas jeung junub.

Nurutkeun kitab Al-Ihya teu meunang neukteuk buuk, kuku atawa ngaluarkeun getih atawa neukteuk naon bae tina badana samemeh mandi junub, lantaran eta potongan-potongan bakal balik deui dina kaayaan junub.

Kacuali henteu dilarang motong kuku atawa nyukur buuk jeung bulu nalika keur hed, nifas jeung junub, asal eta potongan-potongan kukuna atawa buuk jeung buluna dikumpulkeun sarta disimpeun pikeun diilukeun nalika mandi junub, sakumaha anu tos jadi adat dina mazhab Syafi'i.

Anu dilarang pikeun jalma anu haid, nifas jeung junub teh nyaeta:

1) Sholat
2) Puasa
3) Sujud Tilawah
4) Thowaf
5) Zima
6) Asup jeung i'tikaf di jero masjid.

4
Ulah motong kuku nalika ihrom haji jeung umroh, kacuali samemehna haji atawa umroh.

***

TATA CARA MOTONG KUKU NURUTKEUN SABAGIAN PEMAHAMAN

Tata Carana nyaeta:

1
Dina kaayaan gaduh wudlu.

2
Tawajuh jeung Robithoh ka Guru.

3
Maca basmalah, Hadhorat ka Nabi Muhammad SAW, istighfar 3x, sholawat 3x, sarta ngaos du'a munajat 1x, narik lafazh La Ilaha Illalloh 3x, nembe mimitian motong kuku.

4
Dina motong kuku-kuku panangan, mimitina tina ramo-ramo leungeun
katuhu:
1) Curuk.
2) Panengah.
3) Jarhiji.
4) Cingir.
Terus kana ramo-ramo kuku leungeun kenca:
5) Cingir.
6) Jarhiji.
7) Panengah.
8) Curuk.
9) Jempol kenca.
Terus kana:
10) Jempol katuhu.

5
Dina motong kuku-kuku sampean, mimitina tina ramo-ramo suku katuhu:
1) Cingir.
2) Jarhiji.
3) Panengah.
4) Curuk.
5) Jempol katuhu.
Terus kana suku kenca:
6) Jempol kenca.
7) Curuk.
8) Panengah.
9) Jarhiji.
10) Cingir.

6
Rengse motong kuku-kuku, terus ngadu'a ku du'a sholawat munjiyat, teras hadhorot ka Nabi SAW, terus Hadhorot ka Para Guru-Guru, teras Hadorot ka Ibu-Rama, teras istighfar 3x, teras ngaos sholawat ibrohimiyah, teras munajat, teras tawajuh.

***

KASUSAH, KASEDIH, SANGSARA, UJIAN, MUSIBAH, CILAKA JEUNG BAHAYA

Bubuka

Bismillàhir Rohmànir Rohìm

Sugrining puji anu sampurna, sareng pangalem anu sagemblengna eta tetep kagungan Allah anu mikawelas ka abdi-abdina, anu ngaluhurkeun darajat anu bakti ka Anjeuna.

Sholawat sarta salam anu utami, muga tetep ka pangafdhol-afdholna nabi, nyaeta Kangjeng Nabi Muhammad SAW, anu parantos dikiatan kalawan mu'jizat, anu diutus jadi rohmat ka sadayana alam.

Oge ka kulawargina sareng ka sadayana sahabat, sareng ka sadayana auliyana Allah anu parantos diluhurkeun sareng dipaparin pirang-pirang karomat.
(Amma Ba'du)
-
Mangka saestuna, sapanjang manusa kumelendang hirup di alam dunya moal leupas tina pirang-pirang masalah, kasusah, kasedih, kasangsaraan, ujian, musibah, kacilakaan jeung bahaya.

Tulisan ieu sanes bade ngamaksud ngaguruan, mung sakadar sumbangsih sim kuring ka saha bae anu ngamaksud sae dina sasarengan diajar agama.

Mugi, ku widi Gusti Nu Agung, sadaya nu ngaos kana ieu tulisan, ditambih-tambih kasaeanana di dunya sarta kenging pertulungan Allah SWT di akherat.

Garut, 24 Robi'ul Awal 1431 H / 10 Maret 2010 M.
-

Mangka kanyahokeun, ari sabahagiannana tina sabab-sabab datangna eta kasusah, kasedih, kasangsaraan, ujian, musibah, kacilakaan jeung bahaya, bisa jadi alatan tina pagawean-pagawean anu seperti kieu:

1
Kurangna amal kahadean.

Dawuhan Nabi SAW: "Saurang anu kurang amalan-amalanana, mangka Allah bakal nibankeun ka manehna ka ruwet jeung kasedihan".
(HR.Ahmad).

2
Sok nganggap enteng kana unjak-anjuk.

Ngadawuh Nabi SAW: "Sing ati-ati dina ngahutang (nganjuk). Saestuna ngahutang eta teh ngarupakeun kasedihan dina waktu peuting jeung ngarasa rendah diri (hina) dina waktu beurang".
(HR.Ibnu Babawih jeung Baihaqi).

3
Sok daek nurutkeun syahwat.

Dawuhan Nabi SAW: "Bisa jadi ngalampiaskeun nafsu syahwat sakeudeung ngaakibatkeun kanalangsaan anu lila".
(HR.Baihaqi).

4
Henteu ngarasa sedih mun inget dosa, hate anu teu daek dzikir ka Allah, leuwih mentingkeun urusan dunya daripada ibadah ka Allah jeung alatan ngulang-ngulang kana kasalahan, sahingga eta jadi tanda meunang kasangsaraan.

Saur Nabi SAW: "Di antara tanda-tanda kasangsaraan nyaeta panon anu beku, hate anu jahat, jeung kaleuwihan dina muru kasenangan dunya, sarta jalma anu terus-terusan migawe dosa".
(HR.Hakim).

5
Sok ngarasa bungah mun batur meunang kasusah.

Nabi SAW ngajarkeun ka umatna: "Mun salah saurang nempo jalma anu cacat, terus ngomong dina hatena: "Sadaya puji eta kagungan Allah anu parantos nyalametkeun abdi tina naon anu diujikeun ku Allah ka manehna sarta ngaleuwihkeun abdi ku leuwih sampura batan makhluk sejenna".
(HR.Abu Dawud).

6
Sok daek ngahina, ngomongkeun goreng, atawa alatan ngantep teu mere nasehat ku cara naon bae ka jalma anu migawe dosa jeung kasalahan.

Nabi SAW ngadawuh: "Pagawean dosa bisa ngaakibatkeun sial ka batur, lamun manehna nyela mangka bisa kakeunaan ujian. Mun ngupat mangka manehna meunang dosa. Jeung mun manehna cicing teu upaya mere nasehat, mangka saolah-olah manehna ngilu migawe eta dosa".
(HR.Ad-Dailami).

Malah dawuhanana deui: "Ulah nembongkeun kagumbiraan dina kasusahan dulur maneh, niscaya Allah bakal nyalametkeun dulurna sarta bakal nibankeun (musibah) ka maneh".
(HR.Ath-Thusi jeung Tirmidzi).

7
Letah loba dzikir ka Allah, tapi pagawean badanna migawe ma'siat terus.

Dawuhan Nabi SAW: "Cilaka jalma anu loba dzikrulloh ku letahna tapi ma'siat ka Allah ku lalampahanana".
(HR.Ad-Dailami).

8
Daek ngomongkeun hiji perkara anu bohong.

Dawuhan Nabi SAW: "Cilaka ka jalma anu nyarita ka hiji kaum perkara carita bohong".
(HR.Abu Dawud jeung Ahmad).

9
Daek males nyaci jeung ngahina ka jalma anu nyaci jeung ngahina.

Ngadawuh Nabi SAW: "Mun aya jalma anu nyaci jeung ngahina maneh kana naon anu dikanyahokeun dina diri maneh, mangka ulah maneh males nyaci jeung ngahina kana naon anu ku maneh dikanyahokeun dina dirina, lantaran ganjarananan keur maneh jeung kacilakaan keur eta jalma".
(HR.Ad-Dailami)

10
Daek ngaluli-luli hiji perkara tina urusan agama keur kapentingan kadunyaan.

Ngadawuh Nabi SAW: "Henteu aya manusa ngaluli-luli tina urusan agama keur kapentingan dunya maranehna, kacuali Allah nimbulkeun keur maranehna perkara-perkara anu leuwih ngabahayakeun maranehna".
(HR.Ahmad).

11
Sumpah anu teu nyebut Asma Allah atawa eta sumpah teu dilaksanakeun sakumaha mistina.

Dawuhan Nabi SAW: "Ulah sumpah kacuali ku Asma Allah. Sing saha anu sumpah ku Asma Allah, manehna kudu jujur (bener). Sing saha anu disumpah ku Asma Allah, manehna kudu narima. Mun teu daek narima, mangka pegat manehna tina pertulungan ti Allah".
(HR.Ibnu Majah jeung Ath-Thusi).

12
Lalaki anu keuna ku panggoda awewe jeung awewe keuna ku panggoda lalaki.

Dawuhan Nabi SAW: Unggal rek datang isuk-isuk, dua malaikat ngagero: "Cilaka lalaki tina godaan awewe, jeung cilaka awewe tina godaan lalaki".
(HR.Ibnu Majah jeung Hakim).

Jadi jelas, tina sakabeh katerangan, eta kasusah, kasedih, kasangsaraan, ujian, musibah, kacilakaan jeung bahaya teh sumberna mah tina tapak pagawean dirina sorangan.

Ngadawuh Allah SWT: "Jeung naon bae anu tumiba ka maneh, eta teh disebabkeun ku pagawean leungeun maneh sorangan".
(Q.S.Asy-Syùro:30).

Jeung kanyahokeun, ari kasusah eta teh awal tina kabungah, lantaran susah jeung bungah teh eta keneh-eta keneh, ngahiji teu misah. Ngan eta kasusah moal jadi kabungah mun henteu dibarengan ku sabar dina kasusahanna.

Dawuhan Nabi SAW:
"Kaberhasilan ngan bisa diajul ku kasabaran. Kabungahan eta bareng jeung kasusahan. Jeung datangna kahesean bareng jeung kagampilan".
(HR.Tirmidzi)

Kulantaran kitu, mun mah datang kasusah mangka kudu daek sabar dina nandangannana, nyaeta kucara ngalobakeun "istighfar" jeung maca "là haula wa là quwwata illà billàhil 'aliyyil 'azhìm", sangkan didatangkeun ku Allah rizki jeung kabungahna. Ngarah eta rizki jeung kabungahna awet karasana, mangka dina mimiti narima rizki jeung kabungah, kudu dimimitian ku "tahmid" nyaeta letah ngucapkeun "alhamdulillàh" dibarengan ku hate anu dzikir inget ka Allah. Pon kitu deui nalika mimiti narima kasusah mangka kudu dimimitian ku sabar, nyaeta letah ngucapkeun "là haula wa là quwwata illà billàhil 'aliyyil 'azhìm" anu dibarengan ku hate dzikir eling ka Allah SWT.

Dawuhan Nabi SAW:
"Sing saha anu dipaparin ku Allah kanikmatan, mangka manehna kudu "tahmid" ka Allah. Jeung sing saha anu ngarasa ditelatkeun rizkina, mangka manehna kudu "istighfar" ka Allah. Sing saha meunang kasusahan dina hiji masalah, mangka kudu ngucapkeun "là haula wa là quwwata illà billàhil 'aliyyil 'azhìm".
(HR.Baihaqi jeung Ar-Robì).

Oge dawuhanana deui:
"Sabar anu sabenerna nyaeta nalika ngamimitian ditibanan musibah ".
(HR.Bukhori).

Mun mah kasusahna ku cara sabar jeung istighfar teu leungit tina dirina dina waktu-waktu harita, mangka saestuna Allah ngersakeun sabar jeung istighfarna jadi tetebus tina dosana.

Dawuhan Nabi SAW:
"Henteu aya saurang mu'min anu ditibanan rasa nyeri, kacapean, kaserang panyakit atawa kasedihan (kasusahan) nepika ngan ukur cucuk anu nyugak (kana awakna), anging kalawan eta Allah mupus kana dosa-dosana".
(HR.Bukhori).

Dawuhanana deui:
"Saestuna di antara dosa-dosa aya anu henteu bisa dihapus (ditebus) ku ganjaran sholat, shodaqoh atawa haji, mung iwalti ditebus ku kahese-capean dina nyiar nafkah".
(HR.Thobroni).

Jeung ulah ngarasa kaduhung nampa hiji kasusah alatan disebabkeun geus migawe hiji pagawean anu nimbulkeun eta kasusah.

Dawuhan Nabi SAW: Mun mah ditibanan musibah, ulah nyarita: "Oh, mun mah kuring tadi migawe nu eta, tangtu kajadianana kieu jeung kitu", tapi kuduna mah ucapkeun: "Ieu takdir ti Allah. Jeung naon bae anu bade dikersakeun ku Allah, tangtu dipidamel ku Anjeuna. Kanyahokeun, saestuna ucapan 'Mun Mah' jeung 'Lamun', eta teh muka kasempetan asupna syetan.
(HR.Muslim).

Kulantaran kitu, pikeun ngajaga diri tina eta kasusah, kasedih, kasangsaraan, ujian, musibah, kacilakaan jeung bahaya, mangka pikeun nolakna diperlukeun du'a-du'a jeung kasabaran, sakumaha dawuhan Nabi SAW: "Henteu aya hiji perkara anu bisa nolak kana taqdir iwalti du'a, jeung heunteu aya anu bisa nambah kana umur iwalti amal kahadean".
(HR.Tirmidzi jeung Hakim).

Dawuhanana deui: "Henteu aya salah saurang ngadu'a ka Allah ku hiji du'a, anging dikobul ku Allah sarta manehna meunang salah sahiji tina 3 perkara, nyaeta: 1) Digancangkeun dikobul du'ana di dunya. 2) atawa disimpen ku Allah keur manehna di akherat. 3) atawa diganti ku nyegah tina musibah anu sarupa".
(HR.Thobroni).

Sareng dawuhanana deui: "Jalma anu bagja nyaeta jalma anu dijauhkeun tina fitnah-fitnah. Jeung jalma mun keuna ujian jeung cobaan manehna sabar".
(HR.Ahmad jeung Abu Dawud).

Mangka lamun mah letah ngucapkeun lafadz-lafadz du'a ka Allah, mangka hate kudu dibarengan elingna hate dzikir ka Allah.

Dawuhan Nabi SAW: "Candak kasempetan ngadu'a nalika hate keur dina kaayaan lemah-lembut, lantaran eta teh Rohmat".
(HR.Ad-Dailami).

Jeung lobakeun dzikir ka Allah, lantaran eta pagawean teh leuwih bisa nyalametkeun tina sagala perkara anu goreng anu tumiba ka hiji jalma.

Dawuhan Nabi SAW: "Henteu aya amal pagawean Anak Adam anu leuwih nyalametkeun tina azab Allah, anging dzikrulloh".
(HR.Ahmad).

Lafadz dzikir anu nyalametkeun ka hiji jalma, di antarana nyaeta lafadz Là Ilàha Illallòh.

Dawuhan Allah SWT: "Ari Là Ilàha Illallòh teh benteng Kami. Sing saha jalma anu asup kana benteng Kami, mangka disalametkeun ku Kami tina azab ti Kami".
(Hadits Qudsi).

Kulantaran banget pentingna dzikir pikeun nyalametkeun diri tina pirang-pirang azab, maka lobakeun maca Là Ilàha Illallòh jeung dzikir nu liana ngarah du'a-du'a anu diucapkeun ka auban salawasna dina cahaya Gusti Allah SWT.

Dawuhan Nabi SAW: "Aya 4 perkara anu sing saha ngapamilik kana eta nu 4, mangka Allah bakal ngabangun keur manehna imah di surga jeung manehna aya dina auban cahaya Allah Anu maha Agung, nyaeta:
1) Mun cepengeunana nyepeng pageuh kana Là ilaha illallàh.
2) Mun meunang kahadean manehna ngucapkeun: Alhamdulillàh.
3) Mun nyieun kasalahan (dosa), manehna ngucapkeun: Astaghfirullòh.
4) Jeung mun ditiban musibah manehna ngucap: Inna lillàhi wa inna ilaihi roji'ùn".
(HR.Ad-Dailami).
-

P a n u t u p

Dawuhan Allah SWT: "Heh jalma-jalma anu iman, poma ulah harta-harta maneh jeung anak-anak maneh mopohokeun maneh tina eling ka Allah. Sing saha anu kitu, mangka jelas maranehna teh jalma anu rugi".
(QS.Al-Munafiqun:9)

Kalawan Asma Gusti Nu Agung, mangka ieu tulisan ditutup ku kecap: "al-hamdulillàhi robbil 'àlamìn".
-

ADAB AWEWE KA SALAKINA

Motto:
"He jalma-jalma anu iman, raksa diri anjeun jeung kulawarga anjeun tina seuneu naraka".

Ganjaran pikeun awewe anu daek ngaulaan ka salakina:

1
Mun hiji awewe daek mangmasakeun salakina, mangka Allah ngaganjar 1 kahadean dina tiap 1 butir beas anu dipasakna.

2
Mun hiji awewe ngucur kesangna alatan ngaulaan nu jadi salakina, mangka dijauhkeun ku Allah eta awewe tina naraka sajauh 7 walungan.

3
Mun hiji awewe mangnyeuseuhkeun sarta nyadiakeun kaperluan pakean salakina, mangka sarua eta awewe mere dahar ka 1000 jalma anu keur lapar, sarta mere baju ka 1000 urang anu teu boga baju.

4
Mun salaki ambek sarta teu rido ka pamajikanana, mangka Nabi SAW moal mere syafaat ka eta awewe, sarta Allah moal mere ridho ka eta awewe, lantaran Ridhona Allah gumantung kana ridho salakina, sarta murkana Allah nyaeta ambekna nu jadi salakina.

5
Mun hiji awe daek ngandung anak ti salakina, mangka malaikat ngadu'akeun ka eta awewe sarta unggal poe salila ngandung Allah nyatet 1000 kahadean jeung mupus 1000 kagorenganana eta awewe.

6
Mun hiji awewe ngarasakeun nyeurina ngalahirkeun, mangka dicatet ku Allah ganjaran Jihad Fi Sabilillah.

7
Mun 1 awewe ngalahirkeun, mangka dipupus sakabeh dosana.

8
Mun hiji awewe maot nalika ngalahirkeun, mangka kuburanana 1 taman ti sorga, sarta diganjar 1000 haji, 1000 umroh, sarta didu'akeun ku para malaikat nepi ka poe kiamat.

9
Mun hiji awewe ngaulaan ka salakina dina sapoe-poena kalawan hade jeung ikhlas, mangka dihampura ku Allah sakabeh dosana sarta bakal dibere baju hejo ku Allah, sarta dicatet 1000 kahadean, 1000 haji jeung 1000 umroh dina satiap lambar bulu nu aya dina awakna.

10
Mun hiji awewe mere seuri ka salakina, mangka Allah mere rohmat ka manehna.

11
Mun hiji awewe daek ngurus jeung ngahias imahna supaya salakina ngarasa genah jeung nyaman, mangka Allah ngahampura 1 dosa anu kaliwat sarta 1 dosa nu bakal datang.

12
Mun hiji awewe daek ngurus kasehatan jeung kabersihan awak salakina, mangka dibabarikeun sakaratul mautna sarta dibabarikeun leumpang dina sirotholmustaqim.
-

KONSEP IMAH ANU ISLAMI

- Ulah nyieun imah di luhureun kuburan.

- Ulah nyieun panto hareup/panto utama nyanghareup ka kiblat.

- Ruangan anu ideal di hiji imah aya :
1) Ruang tamu.
2) Ruang tengah/ruang keluarga.
3) Kamar salaki-pamajikan.
4) Kamar budak lalaki.
5) Kamar budak awewe.
6) Kamar tamu.
7) Kamar pembantu.
8) Kamar mandi.
9) Dapur.
10) Ruang Kerja.
11) Musholla.
12) Gudang.

- Tiap ruangan kudu aya jandela jeung pentilasi udara anu cukup jeung lalega.

- Ruang keluarga, kamar sare jeung kamar mandi ulah katempo langsung ti luar, kudu aya tirai atawa hahalang anu ngahalanganana.

- Buruan di hareupeun imah jeung tiap ruangan kudu dilampuan anu caraang, ulah anu redup.

- Lampu di kamar mandi nu aya toilet/WC-an mun peuting ulah dipareuman.

- Toilet/WC ulah nyanghareup atawa nukangan kiblat.

- Ruang tamu jeung ruang keluarga kudu dipisah ku dinding, tirai, atawa naon bae anu bisa ngahalangan pandangan tamu ka ruang keluarga.

- Suhunan imah ulah ngaluhuran kubah masjid nu aya di lingkunganana, kacuali posisi imahna aya dina taneuh anu luhur.

- Bangunan imah ulah nepi ka ngahalangan kana cahaya panon poe anu nyorot ka imah tatanggana.

- Ulah nyieun tembok pager anu luhur, sahingga bangunan imah teu katingali ti luar.

- Tiap ruangan kudu lalega atawa ulah diheurinan ku barang-barang atawa parabot anu teu perlu keur eta ruangan.
HR.Ahmad-Hakim:
"Di antara kabagjaan saurang muslim nyaeta boga tatangga anu sholeh, imah anu lega sarta kendaraan anu nyugemakeun".

- Jarak antara lalangit imah jeung lantai ubin paling sakedik +/- 2,5 meter.

- Bangunan imah kudu tina bahan-bahan anu kuat jeung tahan tina gempa.

- Cai di kamar mandi kudu ngalir nalika dipake susuci.
HR.Muslim:
"Ulah pernah salah saurang di antara maraneh mandi dina cai anu cicing (teu ngalir) nalika maneh junub".
-

AMALAN ANU NGABERKAHAN KANA IMAH

- Hade ka tatangga.
Hadits Ibnu Sakir:
"Nabi SAW ngadu'a: Ya Allah, abdi nyalindung ka Salira Gusti tina tatangga anu goreng".

HR.Ath-Thohawi:
"Tiap 40 imah nyaeta tatangga anu aya di hareupeun, tukangeun, katuhueun jeung kencaeun (imahna)".

- Ngajaga kabersihan imah:
HR.Tirmidzi:
"Saestuna Allah Dzat Anu Maha Hade sarta mikaresep kana kahadean. Saestuna Allah Dzat anu Maha Bersih sarta mikaresep kana kabersihan. Saestuna Allah Dzat anu Maha Jembar sarta mikaresep kana kajembaran. Saestuna Allah Dzat anu Maha Dermawan sarta mikaresep kana kadermawanan. Kulantaran kitu bersihkeun buruan imah maneh sarta ulah niru-niru yahudi (anu sok numpuk-numpuk runtah di hareupeun imah".

- Ulah ngayakeun patung-patung jeung miara anjing.
HR.Muslim:
"Sing saha miara anjing salian ti anjing anu ngajaga imah jeung ingon-ingon sarta anjing keur moro, mangka tiap poe ganjaranana dikurangan 2 qiroth".

- Kudu mineung ngarapihkeun imahna.
HR.Baihaqi:
"Saestuna Allah Dzat anu Maha Endah jeung resep kana kaendahan. Mun salah saurang kaluar ti imahna pikeun nepungan baturna, mangka rapihkeun dirina".

- Eusian imah jeung tiap ruangan ku kagiatan, ku parabot atawa hiasan anu saluyu jeung eta ruangan, ulah dieusian ku anu henteu manfaat keur eta ruangan.
HR.Tirmidzi:
"Sabahagian tanda hadena kaislaman salah saurang nyaeta ninggalkeun perkara anu henteu manfaat".


- Miara budak yatim.
HR.Ibnu Majah:
"Sahade-hadena imah saurang muslim nyaeta anu aya budak yatimna sarta dipiara kalawan hade. Jeung sagoreng-gorengna imah saurang muslim nyaeta anu aya budak yatimna tapi teu dipiara kalawan hade".


- Ulah nyetel sora anu tarik.
Wasiat Imam Hasan Al-Bana:
"Ulah ditarikeun sora maneh ngaliwatan kaperluan anu ngadengekeun, lantaran nu kitu teh pagawean jahil jeung ngaganggu ka batur".

- Ayakeun sacara rutin diimahna kagiatan-kagiatan anu sifatna katauhidan (ngaesakeun Allah), rububiyah (syukuran kana rohmat,rizki jeung nikmat), khilafah (pertanggung jawaban kana perkara anu geus dipigawe), sarta tazkiyah (nyambungkeun hubungan ka Pangeran jeung manusa/habluminalloh-habluminannas).
-

ADEGAN THOREKAT

Eta aya 11,nu 8 ti Syekh Abdul Kholiq Fajdawani kalawan make bahasa Farsi,nu 3 ti Syekh Naqsyabandi, nyaeta:

1.HUSYDARDUM
"Ngaraksa kaluar asupna nafas tina poho hate dzikir ka Gusti Allah",
tegesna:
Dina bernafas kudu dibarengan ku dzikir khofi dina hate,lantaran mun henteu,akibatna:
- dina ngomong sok goreng jeung jorang.
- sok daek ngupat ngagorengkeun batur.
- sok ngagul-ngagul kana diri sorangan.
- dina ngomong sok dicampuran bohong.
- sok daek ngaluhuran batur.
- sok daek punta-penta.

2.NAZHORBARQODAM
"Ngaraksa paningal hate tina rurat-reret kasalian ti Allah",
tegesna:
Dina nempo kudu dibarengan ku dzikir khofi dina hate,lantaran mun henteu,akibatna:
- sok daek tumpa-tempo kana orat batur.
- henteu daek ngawates kana panempo panonna.

3.SAFARDARWATHON
"Pindah tina sifat kamanusaan kana sifat kamalaikatan",
tegesna:
Mun migawe hiji pagawean kudu dibarengan ku dzikir khofi dina hate,lantaran mun henteu,akibatna:
- sok daek ngabebanan batur.
- sok daek ngaruksak atawa ngahalangan kana maksud hade batur.
- sok daek neungteuinganan.
- koret.
- kadedemes.
- henteu daek maksakeun dina migawe kahadean.
- sok daek mawa batur kana jalan salah.
- tara daek handap asor.
- wani nembong-nembong orat.

4.KHOLWAT DARANJUMAN
"Nyumput dinu caang",
tegesna:
Mun keur aya dina gempungan,hate ulah nepi ka lesot tina dzikir khofi.

5.YADKAROD
"Ngalanggengkeun dzikir dina hate,lisan jeung anggota badan",
tegesna dina waktu,tekad,ucap jeung lampah kudu dibarengan dzikir khofi dina hate.

DINA WAKTU
Eusi waktu ku ngalaksanakeun:
- Sholat-sholat sunnat.
- Maca dzikir jeung wirid.
- Kasab nu halal.
- Mudzakaroh elmu manfaat.
- Migawe pagawean-pagawean nu manfaat boh keur diri sorangan jeung batur.
-
DINA TEKAD
Tiap-tiap rek migawe hiji pagawean,robithoh ka guru bari niat:
"Niat abdi... (sebutkeun pagaweanana) lillàhi ta'àlà,bismillàh".
- Ulah goreng sangka.
- Ulah hayang dibere,tapi mun aya nu mere,tarima,sanajan dialungkeun.
- Ulah ngunek-ngunek,keun siah-k.
- Ulah hayang batur sing sangsara atawa sing cilaka.
- Ulah hayang dipuji ku batur.
- Ngajam dina hate,rek migawe ibadah,sanajan teu kapigawe.
- Kudu ngarasa yen batur teh leuwih alus,leuwih punjul batan urang.
- Ulah aral dina kasusah.
- Kudu tumarima kana paparin.
- Kudu ngarasa diri teh bodo.
- Ulah ngabayang-bayang orat batur.
- Eusi hate salawasna ku dzikir tiap usik,malik jeung cicingna.
- Kudu hayang mere kabatur,sanajan can bisa mere.
-
DINA UCAP
Biasakeun ngomong anu hade,ulah garihal jeung ulah jorang anu matak ngahudangkeun kana birahi.
- Ulah ngomongkeun kagorengan batur.
- Ulah ngagul-ngagul diri sorangan.
- Ulah bohong.
- Kudu ngomong anu sopan.
- Ulah ngomong anu ngaluhuran batur.
- Ulah ngomong 'menta'.
- Biasakeun dina tiap waktu dzikir jeung wirid.
-
DINA LAMPAH
Nalika keur migawe hiji pagawean,barengan hate ku dzikir.
- Nalika rengse migawe hiji pagawean,koreksi pagawean nu geus dipigawe teh ku cara syukuran ku ngucapkeun "alhamdulillah" mun aya migawe pagawean anu alus,sarta tobatan ku ngucapkeun "astaghfirulloh" mun aya migawe pagawean anu goreng.
- Ulah ngabebanan batur.
- Ulah ngahalangan jeung ngaruksak kahirupan batur.
- Ulah neungteuingan.
- Ulah kedul.
- Kudu segut dina migawe kahadean.
- Ulah talangke ngaengke-engke migawe hiji pagawean nu hade.
- Kudu daek mere.
- Ulah kadedemes.
- Kudu daek maksakeun migawe pagawean hade.
- Kudu daek mawa hade ka batur.
- Kudu daek nembongkeun kahadean.
- Kudu daek nyumputkeun kagorengan.
- Ulah gumede.
- Ulah nempo jeung nembongkeun orat.
- Ulah gede ambek.

6.BARKASYAT
"Kudu ngamaksud amal jeung ibadahna kana ilahi angta maqshudi wa ridhoka mathlubi a'thini mahabbataka wa ma'rifataka",
tegesna:

1.Taqorruban ilallah, ngamaksud ka Allah dina amal jeung ibadahna.
2.Mardhotillah,
ngamaksud nyuprih karidoan Allah dina amal jeung ibadahna.

3.Mahabbah wal ma'rifah,
ngamaksud mikaresep ka Allah jeung ngamaksud diajar mengenal Allah dina amal jeung ibadah.

7.NAKAH DASYAT
"Ngaraksa hate tina Khotir Syaithoni",
tegesna henteu nurut kana pangwujuk setan seperti:
1) Ragu-ragu jeung Mangmang,eta teh cirina setan keur Ngagoda (nazghun).

2) Ngalamun,eta teh cirina setan keur Nyurup (hamazun).

3) Gumede,eta teh cirina setan keur Niupan (nafkhun).

4) Ngomong Jorang,eta teh cirina setan Keur Aya Dina Nafas (naftsun).

5) Teu daek geuwat bebersih tinu kotor atawa tina najis,eta teh cirina setan keur Marengan (hudhurun).

6) Teu Dzikir nalika erek,eukeur,jeung rengse tina dahar jeung nginum,eta teh cirina setan keur Ngerem (massun) dina rahim atawa dina dada.

7) Kokomoan dina dahar,nginum,sare jeung jima',eta teh cirina setan keur Ngaduruk Syahwat (istihwa'un).

8) Percaya kana jampe-jampe (ruqyah nu dilarang),ngukut jimat (tiwalah),ngadukun atawa dudukun atawa percaya kana sihir (tamimah),eta teh cirina setan keur reresepan (istimta).

9) Susulumputan dina migawe amal hade,eta teh cirina keur digoda ku jin qorin atas parentah setan. (waswasahun).

10) Ngahasud atawa kapangaruhan kunu ngahasud,eta teh cirina setan keur ngahasud ('uzzun).

11) Ngabohong atawa nyulayaan kana jangji,eta teh cirina setan turun (tanazzul).
12) Ngantep hate poho dzikir ka Allah,eta teh cirina setan keur mopohokeun (tho'if).

8
Yaddasat
"Madepkeun hate ka Allah (tawajuh),
tegesna dina tawajuh ulah nafas,peureumkeun panon,letah tikelkeun kana lak2an,lambey rakepkeun,teu gerak sanajan saeutik sarta eusi hate ku dzikir khofi.

9
Wukufuz Zamani
"Netepkeun waktu",
tegesna ngoreksi diri kana alus jeung gorengna amal,ti hudang sare nepi ka rek sare deui. Mun aya anu alus tina amal,susul ku Hamdalah. Mun aya nu goreng,susul ku Istighfar.

10
Wukuful Adadi
"Netepkeun bingbilangan gangsal dina dzikir",
tegesna narik dzikir Nafi-Isbat 3x dina ngamimitian dzikir jahar,sarta nutup dzikir jahar ku narik dzikir nafi-isbat 1x.

11
Wukuful Qolbi
"Nyicingkeun hate eling dzikir ka Allah",
tegesna dina migawe wirid,anggota badan nu 7 ulah nguping,nempo, ngangse,ngucap,gerak jeung tuang-leueut diluar tungtunan dina keur wirid,sarta hate ngan wungkul dieusi ku dzikir khofi.
-

ASALNA MANUSA

Manusa asalna tina mani anu disimpen dina rahim ibu,tuluy eta mani jadi getih kimpel,tuluy jadi daging kimpel,tuluy jadi tulang,tuluy dibuntel ku daging,tuluy jadi janin.

Mun eta mani tuluy2an disorot ku jamaliyahna Allah,tangtu jadi manusa. Mun tuluy2an disorot ku jalaliyahna Allah,tangtu jadi haid.

Ceuk paraji,eta mani,dina umur
1 bln ngaherang
2 bln ngalenggang
3 bln gumulung
4 bln mirupa
5 bln usik
6 bln malik
7 bln kolot
8 bln ngora
9 bln medal.

Saenggesna medal,eta orok nalika memeh nincak umur 4 bulan ditulis dina taarna takdirna.
Hadits:
Orok memeh nincak umur 4 bulan,parantos ditulis dina taarna:
1. Lilana hirup di dunyana.
2. Kahadean jeung kagorenganana.
3. Gede jeung leutik rizkina.
4. Pinter sareng bodona.

Ari asalna mani tina unsur nu 4,nu aya dina dahareun jeung inumeun. Mun dituang atawa dileueut,hampasna kaluar deui jadi kokotor,acina jadi kakuatan badan,aci ning acina jadi mani.

Ari unsur nu 4 nyaeta:
1
S e u n e u
Ruhna: Tina ruh Jinni (jin).
Watekna: Takabur (ngarasa gede).
Akibatna: Matak ngaleungitkeun amal kahadean.

2
A n g i n
Ruhna: Tina ruh Nabati (tatangkalan).
Watekna: Ujub (nangtukeun 1 perkara anu can tangtu).
Akibatna: Matak teu hasil maksud.

3
C a i
Ruhna: Tina ruh Haiwani
(sasatoan).
Watekna: Hasud (nyieun reka perdaya ameh batur ruksak).
Akibatna: Matak ngaleungitkeun barang nu geus aya.

4
T a n e u h
Ruhna: Tina ruh Jamadi (benda anu tareuas).
Watekna: Jumud (cicingeun).
Akibatna: Matak susah mikir nyiar cara kaluar tina masalah.
-